ﺑﻪ ﮔﺰارش ﺧﺒﺮﮔﺰاری اﻗﺘﺼﺎداﯾﺮان

به گزارش خبرگزاری مهر و به نقل از باشگاه ملوان، پس از گذشت بیش از ۲۴ ساعت همچنان صحنه‌ها و اتفاقات تلخ شامگاه ۲۳ شهریور ماه فولادشهر اصفهان از اذهان اهالی فوتبال پاک نشده است. روز سیاهی که ملوان یکی از عاشقان وفادار خود را روی سکوها در جریان دیدار ملوان - سپاهان از دست داد.

برای ما که امروز سوگوار مرتضی خائفی هوادار راستین خود هستیم، نکاتی از این دیدار وجود دارد که نمی‌توانیم در راستای احقاق حق باشگاه و هوادارانمان آن را نادیده بگیریم.

آنطور که از شواهد و تصاویر مشخص است، امدادرسانی به مرحوم خائفی در «زمان طلایی» که باید صورت می‌پذیرفت انجام نشد. مگر نقش نیروهای امدادی حاضر در استادیوم غیر از این است که در اولین فرصت پس از چنین اتفاقاتی وارد عمل شده و تمامی امکانات را جهت احیا در اختیار بیمار قرار دهند؟ به واقع اگر حضور فیزیکی سرمربی ملوان روی سکوی تماشاگران نبود روند انتقال بیمار به پیست استادیوم زمان بیشتری نیز می‌برد.

عوامل برگزاری مسابقه می‌بایست با توجه به صراحت متن آئین نامه در این خصوص، تا روشن شدن کامل وضعیت مرحوم مسابقه را متوقف می‌کردند. یقیناً هیچ رویدادی در آن لحظه مهم‌تر از نجات جان یک انسان نبود.

پس از انتقال بیمار به پیست استادیوم، با وجود اصرار پزشک باشگاه ملوان مبنی بر احیای بیمار در محل، اعتنایی به این درخواست نشد و عوامل سعی بر انتقال هرچه سریع‌تر بیمار با آمبولانس به بیمارستان را داشتند، در حالی که عقل و علم پزشکی حکم می‌کرد در آن لحظه از جابجایی بیمار خودداری شود و عملیات احیا با توقف کامل هر رویدادی، با در اختیار قرار دادن تمامی امکانات موجود در استادیوم، در محل صورت پذیرد. لازم به ذکر است که پزشک، مدیر رسانه و اعضای دیگر باشگاه ملوان که در صحنه حضور داشتند در آمبولانس مذکور که در کنار پیست حضور داشت و مرحوم را درون آن قرار دادند، دستگاه AED (دستگاه شوک) مشاهده نکردند. ضمن اینکه با وجود شرایط بحرانی بیمار، در مسیر بیمارستان وی را مجدد به آمبولانس دیگری انتقال دادند!

برخلاف اظهارات غیرمسئولانه یکی از عوامل برگزاری مسابقه، سرمربی ملوان در دو نوبت خواستار توقف کامل مسابقه و لغو جریان بازی شدند. یک بار در لحظه اتفاق در دقیقه ۲۵ بازی که سرمربی مستقیماً روی سکوهای استادیوم حضور پیدا کرد و بار دیگر حدوداً در دقیقه ۶۰ مسابقه که خبر فوت هوادار ملوان از روی سکوها به نیمکت انتقال پیدا کرد که اظهارات صریح مسئول اورژانس ورزشگاه فولادشهر این ادعا را تأیید می‌نماید. اما از سوی ناظر مسابقه به اعضای تیم ملوان اطمینان داده شد که خبر فوت هوادار ملوان شایعه است. بدون شک اگر در آن لحظه کادر فنی و اعضای باشگاه ملوان به یقین می‌رسیدند که هوادار ملوان در بیمارستان فوت شده و مسئولین برگزاری مسابقه در این خصوص خلاف واقعیت را صرفاً برای برای به پایان رساندن مسابقه عنوان نمی‌کردند، اعضای تیم ملوان بدون توجه به نتیجه مسابقه و با پذیرفتن تمامی تبعات بعدی زمین مسابقه را ترک می‌نمودند.

حال آنکه پس از این اتفاقات تلخ انتظار باشگاه ملوان که سوگوار از دست دادن یکی از اعضای خانواده خود بوده و هست، این بود که همه عوامل رفتار و گفتار مسئولانه‌تری در قبال یک انسان داشته باشند و از تحریف متن قانون و فرار از واقعیت برای شانه خالی کردن از مسئولیت خودداری نمایند تا بیش از این خاطر جامعه فوتبال و خانواده مرحوم را مکدر نکنند.

در پایان هیچ چیز بالاتر جان یک انسان و انسانیت نیست و آن چیزی که اهمیت دارد این است که ما از ۲۳ شهریور تا ابد، یکی از اعضای خانواده خود را از دست دادیم و برای همیشه «یکی کمتریم».

باشگاه ملوان در پی اتفاقات فوق‌الذکر با شکایت در مراجع قضائی تا حصول نتیجه نهایی و بدون مماشات، پیگیر احقاق حق هواداران خود خواهد بود.