ﺑﻪ ﮔﺰارش ﺧﺒﺮﮔﺰاری اﻗﺘﺼﺎداﯾﺮان

عصر ایران - نهال موسوی: مدتی است که بحث بحران مخاطب برای تلویزیون به یکی از اصلی‌ترین دغدغه‌های مدیران آن تبدیل شده است، اگرچه به ندرت سریال یا برنامه‌ای مورد توجه بینندگان قرار بگیرد اما اکثریت قریب به اتفاق برنامه‌ها و سریال‌های تلویزیون اصلا دیده نمی‌شوند.

یک سر این رشته البته در تولیدات و سیاست‌های تلویزیون است و سر دیگر آن در تغییرات جهان امروز مانند گسترش بی سابقه شبکه‌های اجتماعی و توجه مخاطبین به آنها و همچنین اتفاده از محصولات و سریال‌های خارجی از طریق شبکه‌های ماهواره‌ای، یا دانلودی و ...

در چند مدت اخیر شبکه تلویزیونی «تماشا» اقدام به بازپخش سریال ژاپنی نوستالژیک دهه شصت «سال‌های دور از خانه» معروف به «اوشین» کرد و برخلاف تصور با استقبال گسترده مخاطبان در مقایسه با دیگر برنامه‌های این شبکه مواجه شد.

به دلیل این استقبال گسترده حال شبکه تماشا تصمیم به بازپخش سریال ژاپنی «داستان زندگی» یا «هانیکو» هم گرفته است که این مجموعه هم در زمان خود بینندگان بسیاری داشت و احتمالا در پخش مجدد هم باز مورد توجه قرار می‌گیرد.

پیشنهاد به تلویزیون این است که این رویه را ادامه دهد و اتفاقا نه فقط در زمینه سریال‌های خارجی بلکه با محصولات داخلی و تولیدات خود تلویزیون را دوباره پخش کند. نه فقط از شبکه تماشا بلکه در شبکه‌های پرمخاطبی چون شبکه سه یا شبکه یک این کار را انجام دهد.

برای مثال مطمئن باشید اگر سریال شب‌های برره دوباره از تلویزیون پخش شود همچنان پربیینده خواهد بود یا سریال‌هی متهم گریخت، ساختمان پزشکان و حتی نمونه‌های متاخر مانند لیسانسه‌ها و ... در سالهای گذشته هر ازگاهی سریال‌هایی چون پایتخت و نون خ دوباره در برخی شبکه‌های تلویزیون بازپخش داشته است اما در دوره مدیریت جدید این روند کمرنگ‌تر شده است.

بسیاری از این محصولات حتی متعلق به بیست سال قبل تلویزیون، هنوز جذابیت فراوان دارد و برای نسل جوان که اصلا آن را ندیده است می‌تواند یک اتفاق باشد.

این واقعا عجیب است که مدیران کنونی تلویزیون به گونه‌ای رفتار می‌کند که این محصولات انگار اصلا در کشور دیگری و یا در یک شبکه رقیب تولید شده‌اند و نمی‌خواهد اصلا گردن بگیرد که این محصولات هم متعلق به همین تلویزیون است.

قطع به یقین سریال‌ها و برنامه‌های جذابی که در دهه‌های قبل تولید شده‌اند همچنان این پتانسیل را دارند که مخاطبان زیادی را روبروی قاب تلویزیون محصور خود کنند، چه از نسل قدیم و چه از نسل جدید. محصولاتی که بدون هیچ هزینه‌ای می‌توانند ساعات زیادی را از آنتن شبکه‌های مختلف پر کنند و این قضیه از هر طرف به آن نگاه کنیم فقط سود و منفعت است. هم برای مخاطب و هم برای تلویزیون.  

چرا از چنین ظرفیتی نباید استفاده کرد؟ همه چیز حاضر و آماده است، از همین اول مهر ماه به صورت آزمایشی شروع کنید به پخش سریال‌های مهران مدیری، رضا عطاران، سروش صحت و ... نتیجه آن را ببینید. مطمئن باشید از اوشین و هانیکو بیشتر مخاطب جذب می‌کنند. باور ندارید؟ این گوی و این میدان.