ﺑﻪ ﮔﺰارش ﺧﺒﺮﮔﺰاری اﻗﺘﺼﺎداﯾﺮان

تابناک: «تیموتی گارتون اش» در مقاله ای در گاردین نوشته است: اینکه زنان و کودکان در خارکف یا رفح زنده می مانند یا می‌میرند، ممکن است بستگی به این داشته باشد که مایک مکانیک در میشیگان و پنی معلم در پنسیلوانیا در مورد قبوض مواد غذایی خود چه فکر می‌کنند.

ترجمه متن مقاله در ادامه می آید.

 5 نوامبر مردم سراسر جهان برای تماشای انتخاباتی مهم و حساس آماده می شوند زیرا در طی آن برنده می تواند قدرت اجرایی فوق العاده متمرکز را در کشوری که هنوز هم قدرتمندترین کشور جهان است، در اختیار داشته باشد. این انتخابات سریالی بسیار تماشایی است، با طرحی کلاسیک که برای همه آشناست و یکی از دو مدعی امسال یعنی «دونالد ترامپ»، خطری برای کشور خود و جهان است.

اگر «انتخاب» رئیس‌جمهور چین نیز به شکل دیگری بود، روند انتخابات در چین نیز  به همین اندازه مهم بود. اگر ایالات متحده آمریکا دارای سیستم دموکراسی پارلمانی بود و به ویژه اگر دارای یک سیستم انتخاباتی با نمایندگی تناسبی بود، مخاطرات آنقدر زیاد نبود. زیرا در این سیستم ها تشکیل دولت به ترکیب حزبی-سیاسی پارلمان بستگی دارد و در بسیاری از آنها به طور معمول با دولت های ائتلافی مواجه می شوید. حتی در «دیکتاتوری انتخابی» بریتانیا همانطور که «لرد هیلشام» سیاستمدار محافظه‌کار، نظام سیاسی بریتانیا را توصیف می‌کرد، نخست‌وزیر قدرت بسیار کمتری نسبت به رئیس‌جمهور ایالات متحده آمریکا دارد. «امانوئل ماکرون»، رئیس جمهور فرانسه اکنون طوری رفتار می کند که گویی رئیس جمهور ایالات متحده آمریکاست با حق نامحدود برای تشکیل دولت در این کشور، اما قانون اساسی فرانسه اینگونه نیست.

همانطور که «کوری برتشنایدر»، دانشمند علوم سیاسی آمریکایی در کتاب جدید خود «روسای جمهور و مردم» به ما یادآوری می کند، خطر ذاتی  تمرکز قدرت در دستان رئیس جمهور آمریکا قبلاً توسط «پاتریک هنری»، قهرمان جنگ استقلال آمریکا  زمانی که قانون اساسی ایالات متحده مورد بحث قرار گرفت، برجسته شده بود. در کنوانسیون تصویب قانون ویرجینیا در سال 1788 هنری پرسید اگر یک جنایتکار به عنوان رئیس جمهور انتخاب شود چه باید کرد؟ اگر او بتواند از موقعیت خود به عنوان رئیس قوه مجریه و فرمانده کل ارتش برای تحقق جاه طلبی های جنایتکارانه خود سوء استفاده کند چه باید کرد؟

اکنون بعد از گذشت 236 سال یک مجرم محکوم و طرفدار بدنام خودکامه ها یعنی «دونالد ترامپ» با نامزد دموکرات ها «کامالا هریس»، رقابت می کند. اگر حریف نامزد دموکرات ها «نیکی هیلی»، نایب قهرمان رقابت های مقدماتی جمهوری خواهان بود، درام انتخابات به شکل کنونی نبود.

هریس بعد از اعلام نامزدی حزب دموکرات، فقط در یک ماه حدود 500 میلیون دلار برای کمپین خود جمع آوری کرد. وی مانند بیل کلینتون و اوباما سخنور بزرگی نیست، اما سخنرانی عالی برای پذیرش داشت.

وی خود را فرزند یک مادر مهاجر هندی معرفی کرد. هریس موضوع درخشان انتخاباتی خود یعنی آزادی را توضیح داد و آزادی را با لیبرالیسم دوباره پیوند داد. وی برخی از آزادی‌هایی که باید به مردم آمریکا داد را اعلام کرد: آزادی زنان برای تصمیم‌گیری درباره بدن خود، آزادی زندگی در امان از خشونت اسلحه، آزادی دوست داشتن کسی که انتخاب می‌کنید، آزادی تنفس هوای پاک، آزادی رای دادن و ...

نکته مهم برای یک نامزد زن با پیشینه چپ لیبرال این بود که وی با موفقیت تصویر یک رهبر قدرتمند را به ایالات متحده آمریکا منتقل کرد – رهبری که قوی ترین و کشنده ترین نیروی جنگی در جهان را به ایالات متحده آمریکا می بخشد و آن را قادر می سازد در رقابت از چین پیشی بگیرد.  

در نتیجه، شور و شوق برای حمایت از نامزد دموکرات افزایش یافته است. «باراک اوباما» رییس جمهور سابق آمریکا با یادآوری شعار مهیج خود از انتخابات 2008، «بله ما می‌توانیم»، در مجمع حزب دموکرات گفت: «بله، او می‌تواند».

بله، او می تواند؛ اما این بدان معنا نیست که هریس پیروز خواهد شد. وی ممکن است در نظرسنجی سراسری کمی پیشتاز باشد، اما با سیستم انتخاباتی کهنه ای که ایالات متحده آمریکا برای انتخابات ریاست جمهوری خود استفاده می کند، می تواند آرای مردمی را به دست آورد - همانطور که «هیلاری کلینتون» در سال 2016 انجام داد - اما در ایالت های نوسانی شکست می خورد.

طبق نظرسنجی های معتبر سه موضوع اصلی برای رای دهندگان آمریکایی مهم است: اقتصاد، جرم و جنایت و مهاجرت. در این سه موضوع جمهوری خواهان معمولاً برتری دارند. ترامپ به همه مردم در همه ایالت ها توجه می کند و سخنرانی های طولانی و پرمخاطب دارد و از لحاظ سیاسی قدرتمند است.

باید گفت اگرهریس با اختلافی کم پیروز انتخابات شود، ترامپ بلافاصله انتخابات را «دزدیده شده» اعلام خواهد کرد و همانطور که اتفاق افتاد، ما درگیر یک دعوای تلخ طولانی خواهیم بود.

اکنون هیچ کس از نتیجه انتخابات آمریکا مطمئن نیست و این ویژگی بارز یک انتخابات دموکراتیک واقعی است. میلیون‌ها نفر در سرتاسر جهان از اتریش گرفته تا زیمبابوه، نه تنها این انتخابات را از نزدیک دنبال می‌کنند، بلکه بسیاری از جزئیات گاه مبهم را نیز می‌دانند که ممکن است نتیجه را در کالج انتخاباتی تعیین کند.

اهمیت انتخابات آمریکا برای مردم جهان فقط به این دلیل نیست که واشنگتن تئاتر سیاسی جهان است، بلکه به این دلیل است که نتیجه آن پیامدهای مهمی برای آنها خواهد داشت.

اگر اوکراینی یا فلسطینی باشید، ممکن است نتیجه انتخابات در امریکا به معنای واقعی کلمه مرگ و زندگی برای شما باشد. اینکه زنان و کودکان در خارکف یا رفح زنده می مانند یا می‌میرند، ممکن است بستگی به این داشته باشد که مایک مکانیک در میشیگان و پنی معلم در پنسیلوانیا در مورد انتخابات چه فکر می‌کنند.