به گزارش سلامت نیوز، در پی انتصاب دکتر ظفرقندی به عنوان وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، نامه‌ای از سوی کامران باقری لنکرانی، وزیر اسبق بهداشت و استاد ممتاز دانشگاه علوم پزشکی شیراز، منتشر شده است که در آن به نقاط ضعف و نیازهای فوری نظام سلامت کشور اشاره شده است.
باقری لنکرانی به انتقاد از عدم توجه به فرآیندهای کلان و سیاستهای کلی سلامت پرداخت و بر لزوم پیگیری مشکلات با نگاه جامع و منظومه‌ای تاکید کرد. وی خواستار بهره‌برداری بهینه از ظرفیتهای مشارکت مردمی و همکاری بین‌بخشی شده و اشاره کرد که بسیاری از فرصتها به دلیل عدم تعامل با نهادهای دیگر و عدم پایبندی به نقشه راه کلان اصلاح نظام سلامت از دست رفته است.
او همچنین به لزوم نوسازی شبکه بهداشت و درمان با استفاده از امکانات جدید مانند فضای مجازی، هوش مصنوعی و خدمات الکترونیک تأکید کرد و هشدار داد که ادامه الگوی قبلی بدون توجه به شکافها و تفاوتها می‌تواند به نوعی فرصت‌سوزی منجر شود.
افزودن اعتبارات در حجم قابل توجه به تنهایی کاری را به پیش نمیبرد . مرور وقایع دهه نود نشان میدهد در دو مقطع یکی اواخر سال1390 و دیگری در سال 1393 افزایش اعتبارات خوبی درعرصه سلامت رخ داد . اما نتیجه آنطور که باید و شاید نشد . احصا و افتخار به فرایندها و گزارش آنها ؛ آنگاه که تاثیری در سلامت مردم به ویژه محرومترین آنها نداشته باشند سرگرمی بیش نخواهد بود .
روایت سیاستگذاران از تحلیل سیاستها اغلب بیان فرایندهاست. اما این سوالها غالبا بی پاسخ میمانند :
تا چه حد این فرآیندها گره گشایی داشته اند و برای اهداف نظام سلامت تاثیر گذار بوده اند؟
ایا راههای جایگزین کم هزینه تر و اثر بخش تری وجود داشته است که به آنها فکر نشده ؟
آیا یک فرایند برای همه ایران که مشحون از ناهمگونی ها مختلف چه در نیازها و چه در زیر ساختها و چه در ویژگی های متفاوت دریافت کنندگان خدمت است؛ جوابگو خواهد بود؟
ایا به مشکلات با نگاه منظومه ای نگریسته شده یا تنها یک بعد و یا ابعاد محدودی از مساله مورد توجه قرار گفته اند؟
تا چه حد از ظرفیت مشارکت مردمی استفاده شده است ؟
تا چه حد از همکاری بین بخشی و شراکت سایر بخشهای حاکمیت بهره گرفته ایم ؟
وی با بیان اینکه :« اغلب توفیقات نظام سلامت در زمانی بوده است که با سایر نهادها شراکت کرده و از مشارکت مردمی بهره جسته است .» خاطر نشان کرد :« ما بسیاری از فرصتها برای ارتقای سلامت را به دلیل عدم تعامل با سایر نهادها از دست دادیم . برخی ازاین تجارب تلخ به دلیل زیاده خواهی دیگران یا حتی تعصبات دستگاهی بوده ولی برخی نیز به دلیل نگاه متصلب ما در بخش سلامت به وقوع پیوستند .از وظایف مصرح در قانون اساسی برای رییس جمهوری رفع این تعارضهاست و امید وارم از این ظرفیت بهره های فراوانی برای نظام سلامت به ارمغان بیاورید .»
باقری لنکرانی در بخش دیگری از این نامه تاکید کرد :« پرداختن به روزمرگی ها مهم است اما نباید از برنامه ریزی های کلان نیز غافل شد . تناسب بین اینها در برنامه تغییر خود را جلوه گر میکند . صرف تعریف نقطه مطلوب راهگشا نیست بلکه برای رسیدن به آن نقطه باید برنامه تحول داشت و نقاط گلوگاهی را شناخت وبر آنها متمرکز شد این نقاط الزاما معروفترین ها یا در دسترس ترین ها نیستند .»
باقری لنکرانی وزرات بهداشت را نیاز به چالاکی و عدم تمرکز و در عین حال تقویت نقش تولیتی دانست و افزود:« برخی از ضایعات ایام گذشته در این خلاصه میشود که برخی آمدند و وقت برای ساختن عمارت نو گذاشتند . عمارتشان به سرانجام نرسید و فرصت گذشت . تحقیقات ما و دیگران نشان داده است که بخش مهمی از فرصت سوزیها به دلیل عدم پایبندی به نقشه راه کلان اصلاح نظام سلامت که در سیاستهای کلی سلامت مدون شده است ، رخ داده است . استدعا دارم همانگونه که ریاست محترم جمهوری تاکید دارند همه اقدامات را در چارچوب این سیاستها تعریف کنید و با آن شاقول بسنجید .»
وی در ادامه نوشت :« ما در نظام سلامت نیاز به نوسازی شبکه داریم . این نوسازی با توجه به امکانات موجود و ظرفیتهای جدید از جمله فضای مجازی و هوش مصنوعی و ظرفیتهای خدمات الکترونیک انجام پذیر است .گسترش الگوی قبلی و بی توجهی به شکافها و تفاوتها خود نوعی فرصت سوزی خواهد بود .»
در پایان نامه، باقری لنکرانی با ابراز امیدواری به جهش مثبت در نظام سلامت با حضور دکتر پزشکیان به عنوان رئیس‌جمهور و دکتر ظفرقندی به عنوان وزیر بهداشت، تأکید کرده است که امیدواری به تحقق تحول در سلامت مردم با بهره‌برداری از این فرصتها بسیار بالاست.