سرنوشت نافرجام یک زندگی/ واسطه‌ای برای ازدواج جوانان
اقتصاد ایران: مؤسسات خیریه صرفاً تأمین جهیزیه زوج‌های جوان را بر عهده می‌گیرند. در صورتی که تأمین جهیزیه به تنهایی کافی نیست و طلاق همه زحمات موسسه را بر باد می دهد.
ﺑﻪ ﮔﺰارش ﺧﺒﺮﮔﺰاری اﻗﺘﺼﺎداﯾﺮان
خبرگزاری مهر، گروه جامعه؛ مؤسسات خیریه‌ای که در حوزه ازدواج جوانان فعالیت می‌کنند صرفاً تأمین جهیزیه زوج‌های جوان را بر عهده می‌گیرند. در صورتی که تأمین جهیزیه به تنهایی کافی نیست. زیرا باید به بعد از ازدواج این افراد نیز فکر کرد. اینکه زوجی در زندگی دچار مشکل شده و طلاق بگیرند همه زحمت‌های مؤسسه را بر باد خواهد داد.
زیبا خوش‌خبر سی و پنج سال سن دارد و سه سال است که مجموعه مردمی یاری‌گران پیوند را در شهر برازجان راه اندازی کرده است. هدف این مجموعه تسهیل‌گری در موضوع ازدواج جوانان است.
خانم خوش‌خبر از دوران نوجوانی همیشه در نظر داشت چنین فعالیتی انجام دهد تا اینکه خودش با مردی متدین ازدواج کرد. دوره عقد او و همسرش به خاطر برخی مشکلات طولانی شد و متأسفانه بعد از گذشت هفت ماه از عقد همسرش در تصادف رانندگی فوت کرد و زندگی مشترک‌شان شکل نگرفت.
او با تجربه این ازدواج نافرجام و ایده‌های دوران نوجوانی تصمیم گرفت برای آخرت خود و همسر مرحومش کار خیری انجام دهد. بنابراین وارد گروه‌های جهادی منطقه شد و اقدام به شناسایی خانواده‌های نیازمند کرد. در این بازدیدها با مشاهده وضعیت جوانان و نوجوانان به این نتیجه رسیده بود که اگر مساله ازدواج جوانان حل شود قطعاً به سمت بی‌بندوباری و زندگی بیهوده نمی‌روند و مسیر رشد و ارتقا را در پیش می‌گیرند.
خانم خوش‌خبر جوان‌های زیادی را دیده بود که با وجود وضعیت مالی خوب به سراغ تشکیل زندگی مشترک نرفته‌اند و به دلیل عدم تقید به مسائل دینی به مرور دارایی‌های مادی خودشان را هم از دست داده‌اند. او معتقد بود اگر اطرافیان دست به دست هم داده و مشکلات بر سر راه این جوانان را حل کرده بودند بسیاری از این معضلات امروز از میان می‌رفت.
او مؤسسه‌ای برای سازماندهی فعالیت در حوزه ازدواج جوانان راه‌اندازی کرد و برای معرفی مجموعه اول به سراغ خیریه‌های شهر رفت. بالاخره هر خیریه‌ای اهداف دارد. او مجموعه خود را به آن‌ها معرفی می‌کرد و این خیریه‌ها نیز در ادامه چهل زوجی که در سه سال فعالیت به خانه بخت رفتند را به این گروه معرفی می‌کردند.
خانم خوش‌خبر در شروع کار تنها بود. او با فهرستی از مخاطبان در گوشی تلفن همراهش سال‌ها کار واسطه‌گری بین زوج‌های جوان را انجام می‌داد و مسائل و مشکلات آن‌ها را خیلی خوب می‌شناخت برای همین خدمات گروه را به دو بخش تقسیم کرد. دسته اول را افراد نیازمند که توانایی اندکی برای تأمین هزینه‌های عروسی و جهیزیه داشتند، تشکیل می‌دادند و دسته دوم افراد طبقه متوسط بودند که امر ازدواج برای آن‌ها با تخفیف و کاهش هزینه و پرداخت اقساطی هزینه‌ها حل می‌شد.
آن‌ها یک بسته کامل ازدواج شامل آرایشگاه، لباس عروس، دسته گل، تزئین اتومبیل عروس و ورودی تالار را با قیمت فقط هفت میلیون تومان برای دسته دوم جزو خدمات قرار دادند. در خصوص خانواده‌های بی‌سرپرست و بدسرپرست و نیازمند هم این خدمات به صورت رایگان ارائه و هزینه‌های آن از سوی مؤسسه خیریه پرداخت می‌شد. گاهی اوقات جشن‌های عروسی را هم به صورت دسته جمعی برگزار می‌کردند. مثلاً یک‌بار در مناسبت نیمه شعبان برای چهار زوج با مبلغ چهار میلیون تومان جشن عروسی برگزار کردند.
خانم خوش‌خبر زوج‌های مراجعه کننده را رها نمی‌کرد و آن‌ها را به جلسات مشاوره می‌فرستاد و برای اشتغال آن‌ها را به اداره کاریابی هم معرفی می‌کرد.
شغل اصلی او خیاطی است و دوستی دارد که این حرفه را به صورت رایگان آموزش می‌دهد. او افراد نیازمند و علاقه‌مند را نزد آن دوست می‌فرستد تا آموزش ببینند و در کارگاه خود مشغول به کار شوند. درباره برخی زوج‌ها که فاقد بیمه هستند طی رایزنی با پزشکان شرایطی را فراهم می‌کنند که به صورت رایگان آن‌ها را معاینه کنند؛ بخصوص درباره خانواده‌هایی که امکان پرداخت هزینه‌های سنگین بارداری را ندارند.
این فعالیت‌ها هزینه‌هایی هم دارند که بخشی از آن‌ها توسط افراد خیر تأمین و بخشی دیگر به عنوان تخفیف لحاظ می‌شود. بخشی از خدمات هم توسط مجموعه تأمین می‌شود به صورت رایگان است. همین مساله باعث می‌شود هزینه‌ها به شدت کاهش پیدا کند.
زیبا خوش‌خبر امید دارد تا ازدواج ساده جا بیفتد. او معتقد است تشریفات گریبان‌گیر جامعه شده است در حالی که در گذشته با وجود وضعیت اقتصادی نه چندان مناسب افراد خیلی ساده ازدواج می‌کردند. گاهی عروس و داماد در شروع زندگی حتی یک فرش هم نداشتند اما سال‌ها با خوشبختی در کنار یکدیگر زندگی می‌کردند.
خانم خوش‌خبر با آگاهی از اینکه زن و شوهر در ابتدای آشنایی و زندگی با دو فرهنگ متفاوت با یکدیگر مواجه می‌شوند و همین مساله مشکلاتی را میان آن‌ها به وجود می‌آورد در خصوص کاهش طلاق هم فعالیت‌هایی انجام می‌دهد.
در سه سالی که از فعالیت مؤسسه می‌گذرد او مشاورانی از مشهد و تهران را به کار گرفته است. زوج‌ها باید حداقل ده جلسه مهارت‌های زندگی را آموزش بینند تا آمار طلاق پایین بیاید. در حال حاضر در شهر برازجان نسبت به تعداد بالای ازدواج طلاق کمتر شده است.
خانم خوش‌خبر با زوج‌ها شرط می‌کند که بابت حمایتی که از آن‌ها صورت می‌گیرد حتماً صاحب فرزند شوند. البته این صرفاً یک قول و قرار شفاهی است و عمل به آن به وجدان خودشان بستگی دارد. اعضای این مؤسسه علاقه دارند ثمره ازدواج افراد تولد فرزندان و تربیت آن‌ها با ایمان قوی باشد تا برکت هم به آن خانواده نازل شود.