ﺑﻪ ﮔﺰارش ﺧﺒﺮﮔﺰاری اﻗﺘﺼﺎداﯾﺮان

فرادید: یک مقبره‌ی خیره‌کننده در یک زمین بایر دورافتاده در جنوب غربی انگلستان پیدا شده که می‌تواند به باستان‌شناسان کمک کند بفهمند ۴۰۰۰ سال پیش، زندگی در عصر برنز چگونه بوده است.

این اتاقک تدفین که ابتدا ماه می‌کشف شد، درون خاک مردابی در پارک ملی دارتمور شروع به فرسایش کرد و ماه آگوست حفاری شد. این مقبره که حدود ۱ متر است، با سه سنگ گرانیتی بزرگ پوشیده شده بود. بر اساس تاریخ‌گذاری رادیوکربن زغال چوب داخل مقبره، این تدفین از نوع سیست (ساخته‌شده از چند تخته‌سنگ) احتمالاً حدود سال ۱۸۰۰ قبل از میلاد انجام شده است.

باستان‌شناسان سنگ‌های گرانیت را بلند کردند و ۳۰ سانتیمتر مواد مختلف از جمله قطعات متعددی چوب پیدا کردند که به خوبی حفظ شده بودند. تیم موفق شد کل مقبره را به آزمایشگاه منتقل کند، تا آنجا با ریزحفاری، محتویات کامل قبر آشکار شود.

این مقبره در یک منطقه مردابی کوچک در یک چشم‌انداز جنگلی بزرگتر در تپه کات پیدا شد که با ارتفاع ۶۰۳ متر، یکی از بلندترین قله‌های دارتمور است. گور تازه کشف‌شده مشابه گوری است که سال ۲۰۱۱ در تپه وایت‌هورس در دارتمور حفاری شد.

قدمت گور تپه وایت‌هورس به سال‌های ۱۷۳۰ تا ۱۶۰۰ قبل از میلاد برمی‌گردد و حاوی بقایای سوزانده‌شده‌ی یک جوان بالغ بود. از آنجا که این گور در خاک مردابی فرو رفته بود، جایی که کمبود اکسیژن می‌تواند مانع تجزیه شود، باستان‌شناسان مصنوعات ارگانیک زیادی یافتند که در جایی جز آنجا حفظ نمی‌شدند، از جمله پوست خرس قهوه‌ای و منسوجات و همچنین یک گردنبند با بیش از ۲۰۰ مهره از جنس خاک رس، سنگ رسی، قلع و کهربا.

اگر چه تدفین‌های سیست دیگری هم در دارتمور کشف شده، اما بیشترشان پیش از رواج تکنیک‌های باستان‌شناسی مدرن برای بررسی دقیق محتویات تدفین‌ها، کاوش شدند. این به آن معناست که تپه وایت‌هورس و مقبره جدید تپه کات می‌توانند اطلاعات بی‌سابقه‌ای در مورد چگونگی زندگی مردم در انگلستان عصر برنز اولیه ارائه دهند. برای نمونه، مهره‌های کهربایی تپه وایت‌هورس نشان می‌دهد مردم محلی نه تنها منزوی نبودند، بلکه به تجارت و خرید مواد از مناطق دوردست مانند بالتیک می‌پرداختند.

در حالی که ریزحفاری‌های گور به کندی پیش می‌رود، تجزیه و تحلیل چشم‌انداز اطراف گور کامل شده است.

به گفته رالف فایف، دانشمند محیط زیست دانشگاه پلیموث در بریتانیا: «در دوران ماقبل تاریخ در تپه کات فعالیت‌های انسانی چشمگیری وجود داشت. اینها افرادی نبودند که به طور ناگهانی یادمان‌های تدفینی ساخته باشند یا منظره اطرافشان را از نو سروسامان داده باشند. آن‌ها جایی زندگی می‌کردند که آشنایی نزدیکی با آن داشتند و چیزهای زیادی در مورد آن می‌دانستند.»

لورا باسِل، باستان‌شناس دانشگاه لستر گفته: «تپه کات مناظر خیره‌کننده‌ای دارد، اما اغلب پوشیده از مه و ماورائی است. حین بررسی، به این فکر کردم که آیا برای مردمان عصر برنز این مکان یک منطقه آستانی بین زمین، آب و آسمان و شاید زندگی و مرگ بوده است.»

گور سنگی تپه کات تقریباً دو برابر بزرگتر از گور سنگی تپه وایت‌هورس است. لی برِی، باستان‌شناس اداره پارک ملی دارتمور، گفته: «بنابراین مرحله ریزکاوش شامل کار بسیار دقیقی می‌شود که تکمیل آن به زمان نیاز دارد، اما همه ما در مورد آن بسیار هیجان‌زده هستیم.»

پس از تکمیل کاوش جامع محتویات مقبره در آزمایشگاه، هر گونه اثر کشف‌شده‌ای حفظ و تجزیه و تحلیل می‌شود و اخبار آن منتشر خواهد شد.