ﺑﻪ ﮔﺰارش ﺧﺒﺮﮔﺰاری اﻗﺘﺼﺎداﯾﺮان

احمدرضا هامونی حقیقت، کارشناس رشته اهداف پروازی در گفت‌وگو با خبرنگار مهر، در خصوص بررسی عملکرد تنها نماینده ایران در سی و سومین دوره بازی‌های المپیک ۲۰۲۴ پاریس اظهار داشت: اهداف پروازی بر خلاف تفنگ و تپانچه که فعالیت خود را در ایران از سال ۱۳۱۷ آغاز کردند، همزمان با بازی‌های آسیایی که قبل از انقلاب اسلامی در ایران برگزار شد حدود یک سال فعالیت خود را آغاز کرد اما به تدریج حذف شد. از سال ۱۳۶۱ تا سال ۱۳۷۹ هم که عملاً کار تعطیل شده بود اما باز تلاش شد تا بتوانیم در این ماده هم برای المپیک سهمیه کسب کنیم که متأسفانه محقق نشد.

اهداف پروازی ایران چه زمانی پا گرفت؟

وی افزود: در دوره مهندس هاشمی که رئیس فدراسیون بودند سرمایه گذاری خیلی خوبی روی اهداف پروازی انجام شد. عملاً در سال ۱۳۸۸ ما به یک میدان المپیکی راه پیدا کردیم که دارای شرایط بین المللی بود. موضوع تأمین مهمات ورزشکاران شکل گرفت و تمرینات تیم ملی برگزار شد؛ حتی ما موفق شدیم از حضور مربیان خارجی هم برای آموزش مربیان داخلی بهره ببریم. تعدادی از این مربی‌ها را جهت آموزش به دوره‌های بین المللی اعزام کردیم و کم کم اهداف پروازی ایران پا گرفت. همه این اقدامات در نهایت به جایی ختم شد که ما در بازی‌های آسیایی ۲۰۰۶ یک فینالیست داشتیم که به نظرم اتفاق خوبی بود.

دادگر اهداف پروازی را تعطیل کرد

این کارشناس رشته تیراندازی در ادامه خاطر نشان کرد: در سال‌های بعد هم علارغم تلاش‌هایی که شد اما متأسفانه اتفاق خوبی رخ نداد. ما چندبار به سهمیه المپیک نزدیک شدیم ولی موفق نشدیم این مجوز را به دست بیاوریم. مسعود عزیزیان با یک امتیاز از فینال رقابت‌های انتخابی کنار رفت و از ورود به المپیک جا ماند. این اتفاقات مشابه در سال‌های بعدی هم رخ داد. در این میان مجدد این رشته یا مورد توجه فدراسیون قرار می‌گرفت و یا توجه‌ای به آن نمی‌شد در زمان دادگر برای مدتی به کل تعطیل شد و فعالیت خاصی در تیم ملی صورت نمی‌گرفت.

مدال گرفتن در تیراندازی تبدیل به سنت شد

هامونی حقیقت با اشاره به آغاز فعالیت جدی این رشته در چند سال اخیر گفت: بعدها نگاه ویژه‌تری نسبت به این رشته صورت گرفت افسری و رجایی هدایت تیم ملی را به عهده گرفتند و یکسری اقدامات مؤثری هم داشتند اما در ادامه نیکخو به عنوان سرمربی انتخاب شد و کم کم موضوع مدال گرفتن در تیراندازی آنهم در این ماده تبدیل به یک سنت شد. در مسابقات آلماتی بود که تیم دختر و پسر ما در بخش میکس موفق به مدال آوری شدند. پس از آن در مسابقات کسب سهمیه کویت بابک یگانه موفق شد به فینال این مسابقات راه پیدا کند و صاحب مدال دیگری شود.

روز به روز به المپیک نزدیک شدیم

وی اضافه کرد: تلاش‌ها همه در این سال‌ها برای کسب سهمیه المپیک بود که روز به روز به آن نزدیک می‌شدیم. محمد بیرانوند تیرانداز ۱۵ ساله ما با امتیاز خوبی که به ثبت رساند در نهایت موفق شد هم مدال طلای آسیا را به دست بیاورد و هم ورودی المپیک را کسب کند. بیرانوند در حالی در کویت موفق به کسب سهمیه شد که خیلی از قهرمانان صاحب نام این رشته نتوانستند از میزبانی خودشان که یک امتیاز ویژه بود استفاده کنند و به المپیک راه پیدا کنند.

بیرانوند استعداد خوبی دارد

این کارشناس تیراندازی خاطر نشان کرد: همه قبول داریم که بیرانوند واقعاً استعداد خوبی دارد اما اگر امتیازهای او را هم در نظر بگیریم متوجه خواهیم شد که علاوه بر توانایی‌های خوبی که این ورزشکار دارد بلکه آموزش‌های مناسبی را هم زیر نظر سرمربی خود دیده است. معتقدم در این ماده کل تیم ملی فشار زیادی را تحمل کرد. از بین ورزشکاران پرورش نیا و یگانه نیز در تلاش بودند که بتوانند سهمیه المپیک را به دست بیاورند، هر چند در نهایت این موفقیت برای آنها رقم نخورد اما نتایج اخیر آنها نشان می‌دهد که در این مسیر سخت رشد و ارتقای خوبی داشتند.

احتمال فینالیست شدن بیرانوند صفر نبود

هامونی حقیقت در پاسخ به این پرسش که آیا انتظار کسب مدال از بیرانوند در پاریس منطقی بود؛ عنوان کرد: ما انتظار داشتیم او بتواند رکورد خود را ثبت کند. او ۱۵ سال سن بیشتر ندارد و برای کسب سهمیه هم کلاً فکر می‌کنم حدود هفت مسابقه را شرکت کرد اما برای مثال یکی از رقبای او قبل از المپیک در ۴۰ رویداد شرکت کرده بود. بنابراین اصلاً شرایط برابر نبود. کادر فنی تیم ملی قبل از المپیک درخواست اعزام به ایتالیا را داشت که انجام هم شد بر اساس نتایج آن رویداد ما منتظر بودیم بیرانوند بتواند در المپیک هم حداقل همان امتیاز ۱۲۱ را بزند با این وضعیتی که او داشت ما احتمال حضور او در فینال را صفر نمی‌دانستیم.

برخی آرزوهای خود را در بیرانوند جستجو می‌کنند

او ادامه داد: به هر شکل المپیک شرایط خاص خودش را دارد. فشار بازی‌ها بالا بود و به نظرم آن چیزی که مانع از رسیدن بیرانوند به فینال شد همان تجربه کم او بود. از طرفی چه از سوی برخی دوستان حاضر در فدراسیون و چه در فضای بیرون یکسری انتظارات به او تحمیل می‌شد که این کار فشار و استرس را سنگین‌تر می‌کرد. یکسری از دوستان به او لطف داشتند و یکسری هم آرزوهای خودشان را در او جستجو می‌کردند.

مربیان ایرانی مانند یک کارمند هستند

وی افزود: اما اتفاق مهمی که رخ داد این بود که ما یک سرمایه خوب را شناسایی کردیم، بیرانوند واقعاً سرمایه خوبی برای ورزش ماست به شرطی که درست مدیریت شود. عملکرد او در یک سال اخیر و ویژه در المپیک نوید بخش آینده خوب برای تیراندازی ایران است. ما باید از نیکخو بابت آموزش چنین ورزشکاری ممنون باشیم. کار کردن برای مربیان ایرانی واقعاً سخت است البته این مربوط به رشته‌هایی مانند فوتبال، والیبال و بسکتبال نمی‌شود چون آنها به راحتی هزینه می‌کنند و از مربیان خارجی و داخلی گران قیمت استفاده می‌کنند ولی مابقی مربیان در ایران مانند یک کارمند هستند.

نیاز ما تأمین مهمات است

هامونی حقیقت با بیان اینکه موضوع اصلی ما البته این موارد نیست؛ گفت: ما مشکل اساسی‌تری داریم که انتظار می‌رود برای رفع آنها برنامه ریزی شود. نیاز ما تأمین مهمات است که بتوانیم تمرینات خوبی را داشته باشیم و حتی سطح مسابقات داخلی را مثل چین چنان بالا ببریم که قهرمانی در ایران معنی دارد شود. المپیک درس خوبی به ما داد. امیدوارم که بیرانوند هم از این تجربه‌ای که به دست آورده به خوبی استفاده کند از دید من او ۶ المپیک دیگر را هم می‌تواند شرکت کند.

وی در پاسخ به این سوال که چه تضمینی وجود دارد دوباره این رشته مانند ادوار گذشته تعطیل نشود؛ توضیح داد: در کشور ما هیچ اتفاقی نباید ما را شگفت زده کند. ما همیشه محکوم به شکست هستیم مگر اینکه تلاش کنیم و بخواهیم که موفق باشیم، همه این کارها نیازمند پیگیری مداوم است.