ﺑﻪ ﮔﺰارش ﺧﺒﺮﮔﺰاری اﻗﺘﺼﺎداﯾﺮان

به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری تسنیم، روز چهارشنبه، 30 ژوئیه 2024، رژیم صهیونیستی دست به اقدامی متهورانه زد و «اسماعیل هنیه»، رئیس دفتر سیاسی جنبش حماس را در تهران ترور کرد.

این جنایت در زمانی رخ داد که «اسماعیل هنیه»، به‌عنوان میهمان رسمی جمهوری اسلامی، در مراسم تحلیف ریاست‌جمهوری آقای «مسعود پزشکیان» در تهران حاضر شده بود.

پس از این ترور، به دستور «بنیامین نتانیاهو»، نخست وزیر رژیم صهیونیستی، تمام وزیران کابینه این رژیم از هرگونه اظهار نظر در خصوص این حادثه، منع شدند. رژیم صهیونیستی هیچ اظهار نظری در این خصوص نکرد و عملاً این ترور را برعهده نگرفت.

اما در فضای مجازی اظهار نظر شخصیت هایی امنیتی و رسانه های رژیم صهیونیستی همگی حاکی از این است که صهیونیست ها مرتکب این جنایت شده اند. هیچ کس، جز معاندان مغرض، شکی ندارد که این اقدام، توسط رژیم صهیونیستی انجام شده است.

 اقدامی خارج از قوانین، قواعد و عرف بین الملل 

براساس منشور ملل متحد، هیچ کس، حق دخالت در امور داخلی کشورها را ندارد و ورود به مسائل داخلی کشورها، نقض قوانین بین‌الملل و جرم محسوب می‌شود. برنامه‌های رسمی دولت‌ها از جمله این مسائل داخلی است که هر گونه اقدام علیه آن از مصادیق دخالت در امور داخلی کشورها محسوب می‌شود.

علاوه بر این، تمامی سازمان‌های اطلاعاتی و امنیتی دنیا، بر اساس یک عرف معمول و یک قانون نانوشته، هیچ گاه در مراسم های رسمی یک کشور دیگر، دست به اقدامات امنیتی و نظامی نمی‌زنند. این مسئله یک قاعدۀ کلی است که از بسیاری از قوانین موجود در جهان بیشتر مورد توجه سازمان‌های امنیتی و اطلاعاتی قرار می‌گیرد. ممکن است دستگاه‌های اطلاعاتی، تلاش کنند به طرق مخفی در این برنامه‌های رسمی اقدام به جمع‌آوری اطلاعات کنند اما اقدام سخت امنیتی هیچ گاه از سوی هیچ دستگاه اطلاعاتی صورت نمی‌گیرد.

این در حالی است که در این برنامه‌های رسمی، دسترسی‌های همه ساختارهای اطلاعاتی بیشتر از برنامه‌های غیر رسمی و مخفی است؛ چرا که همه چیز آشکار است و بسیاری از برنامه‌ها از طریق رسانه‌ها به اطلاع عموم می‌رسد. پایبندی ساختارهای اطلاعاتی- امنیتی به این عرف معمول و قانون نانوشته، از قوانین مصوب بیشتر است؛ چرا که تبعات عدم پایبندی به آن، موجب یک هرج و مرج امنیتی خواهد شد.

بارزترین نمونه نقض این عرف معمول و قانون نانوشته، ترور ولیعهد اتریش در سال 1939 در بوسنی و هرزگوین بود که به جنگ دوم جهانی انجامید. منطق رعایت این عرف معمول بین‌المللی، کاملاً بدیهی است. اگر این عرف و قاعدۀ نانوشته رعایت نشود، یک هرج و مرج شدید فضای جامعه بین‌الملل و برنامه‌ها و مراسم‌های رسمی را در بر نخواهد گرفت و هیچ کشوری نخواهد توانست دیدارهای رسمی برگزار کند.

پیامدهای اصلی ترور هنیه برای اسرائیل 

رژیم صهیونیستی با شکست یک عرف بین‌المللی دو پیامد سنگین و غیر قابل تحمل را برای خود فراهم کرد:

اول، بی‌اعتمادی جامعه بین‌الملل

رژیم صهیونیستی با اقدامی که در تهران انجام داد و میهمان رسمی یک مراسم رسمی را هدف قرار داد، بی‌اعتمادی جهان به این رژیم را برای خود به ارمغان آورد. از این پس، تمام کشورهای جهان نسبت به برنامه‌های رسمی خود و حفاظت از میهمانان شان، به ویژه اگر از اعضای محور مقاومت باشند، به رژیم صهیونیستی به عنوان یک تهدید فعال نگاه می‌کنند. رژیم صهیونیستی با این اقدام، اعتماد جامعه جهانی را از خود سلب کرد و این مسئله در آینده نوعی انزوا و تهدید انگاری را علیه این رژیم به همراه خواهد داشت.

دوم، صدور مجوز اقدام مشترک مقاومت علیه رژیم صهیونیستی

تروری که رژیم صهیونیستی در تهران در یک مراسم رسمی انجام داد رسماً این حق را برای محور مقاومت به وجود آورد که از این پس هر یک از مقامات رژیم صهیونیستی را هدف قرار دهد. حالا مقاومت در مقابل رژیمی که به هیچ عرف بین المللی متعهد نیست قرار گرفته است و حق دارد که هیچ یک از عرف های بین المللی را در قبال این رژیم رعایت نکند. با این شرایط، از زمان وقوع ترور در تهران، هر یک از شخصیت‌ها و مقامات رژیم صهیونیستی یک هدف مشروع برای اعضای محور مقاومت محسوب می‌شوند. مسئله‌ای که «آنتونیو گوترش» در گفتگو با «علی باقری کنی»، سرپرست وزارت امور خارجه به آن تصریح و حق انتقام را برای ایران مشروع توصیف کرد.

 اقدام از سر استیصال 

حال با در نظر گرفتن نکات فوق این سؤال پیش می آید که آیا رژیم صهیونیستی از پیامدهای این اقدام خود آگاه نبود؟ آیا رژیم صهیونیستی نمی‌دانست تمام منافع‌اش در اقصی نقاط دنیا، به یک هدف مشروع برای مقاومت تبدیل خواهد شد؟ پاسخ این سؤال کاملاً مشخص است. قطعاً رژیم صهیونیستی از تبعات چنین اقدامی آگاه بوده و هست. صهیونیست‌ها، بلافاصله پس از این اقدام، بدون آنکه مسئولیت این جنایت را عهده دار شوند، برای تمام سفارتخانه‌های خود هشدار قرمز صادر کرده، برخی از سفارتخانه‌های خود را تعطیل کردند.

در مجموع به نظر می‌رسد رژیم صهیونیستی، به دلیل تنگنایی که در جنگ غزه در آن قرار گرفته، با وجود آگاهی از تبعات و پیامدهای آن، از سر استیصال دست به این اقدام نامعقول و جنون آمیز زده است. اکنون هر مقام رسمی رژیم صهیونیستی در خارج از فلسطین یک هدف متحرک مشروع برای مقاومت به شمار خواهد رفت و از این پس کشورهای دنیا همانگونه که به رژیم صهیونیستی به دلیل نقض سازمانی قوانین بین‌المللی بی اعتماد هستند، به این رژیم در رعایت عرف‌های بین المللی نیز به چشم تهدید نگاه خواهند کرد.

انتهای پیام/