تنظیمات
تصویر
مشخصات خبر
اندازه فونت :
چاپ خبر
شاخه : چهره ها
لینک : econews.ir/5x3733887
شناسه : 3733887
تاریخ :
اروپایی‌ها برخلاف ادعای دموکراسی نگاه خصمانه به اسلام دارند اقتصاد ایران: تحلیلگر و کارشناس روابط بین الملل مستقر در لندن در گفتگو با خبرگزاری مهر با اشاره به تعطیلی مرکز اسلامی هامبورگ و دلایل آن، گفت: حوادث غرب را باید در چارچوب تاریخی بررسی کرد.

ﺑﻪ ﮔﺰارش ﺧﺒﺮﮔﺰاری اﻗﺘﺼﺎداﯾﺮان

خبرگزاری مهر، گروه بین الملل، پیمان یزدانی: دولت آلمان دستور بسته شدن مرکز اسلامی هامبورگ (IZH) و سازمان‌های وابسته به آن در سراسر کشور را به اتهام تبلیغ افراط‌گرایی صادر کرد. روز چهارشنبه گذشته، پلیس آلمان به ۵۳ ملک مرتبط با IZH در هشت ایالت آلمان یورش برد. این حملات منجر به مصادره دارایی ها و تعطیلی چهار مسجد شد. این ممنوعیت همچنین شامل زیر گروه های IZH در فرانکفورت، مونیخ و برلین می شود.

نانسی فایزر، وزیر کشور آلمان، در بیانیه‌ای که روز چهارشنبه منتشر کرد، ممنوعیت فعالیت مرکز اسلامی هامبورگ را به علت آنچه که وی «پیگیری اهداف اسلام‌گرای افراطی» خواند، اعلام کرد.

برای آشنایی بیشتر با اهداف این اقدام ضد اسلامی، خبرگزاری مهر گفتگوی با «جاوید توز»، روزنامه نگار و کارشناس و تحلیلگر روابط بین الملل در لندن انجام داده است که مشروح آن در زیر آمده است:

متن کامل این مصاحبه را در ادامه می خوانید:

دلیل اصلی چنین رفتارهایی با مسلمانان در برخی کشورهای غربی چیست و چرا برخی همواره بر طبل اسلام هراسی می کوبند؟

تمام حوادثی که در کشورهای غربی تجربه شده است را باید در بستر تاریخی در نظر گرفت. زیرا تمام حوادثی که در غرب تجربه می شود، قطعاً به گذشته مرتبط است. اول از همه به نظر من باید مفهوم «اسلام هراسی» را درست تعریف کرد. زیرا این مفهوم به عمد مطرح شده و هدف آن پنهان کردن ماهیت واقعی حوادث است.

وی تاکید کرد: اگر یک رخدادها را به عنوان فوبیا تعریف کنید، به هر ترسی اشاره می کنید که افراد به طور غریزی در زندگی روزمره خود احساس می کنند. بنابراین حادثه به کلی از بستر واقعی خود خارج می شود و بی گناه جلوه داده می شود. مانند فوبیای برخی افراد از سفر با هواپیما یا ترس از حیوانات. با این حال، حوادثی که در کشورهای غربی نسبت به اسلام و مسلمانان رخ می دهد، «فوبیا» نیست، بلکه «دشمنی» ناشی از وقایع گذشته است. بنابراین، به جای مفهوم اسلام هراسی، باید از تعبیر «دشمنی با اسلام در غرب» استفاده شود.

این دشمنی غرب با اسلام و مسلمانان را می توان با چهار دلیل اساسی توضیح داد:

۱. نگرانی از احتمال تبدیل شدن جهان اسلام به قدرتی که دوباره مانند گذشته بر جهان حکومت کند.

۲. اگرچه کشورهای اتحادیه اروپا آشکارا آن را اعلام نمی کنند، اما خود را یک اتحادیه مسیحی می دانند. به عبارت دیگر، اتحادیه اروپا یک اتحادیه «صلیبی» است.

۳. اگرچه کشورهای اتحادیه اروپا در مورد آزادی، دموکراسی، حقوق بشر و حاکمیت قانون صحبت می کنند، اما این واقعیت در ذات آنها صادق نیست.

۴. نگرش های خصمانه جنبش های راست افراطی که در پانزده سال اخیر در اتحادیه اروپا نسبت به اسلام و مسلمانان به وجود آمده است.

بنابراین به صراحت می توان گفت که جهان غرب هیچ گاه به معنای واقعی اهل تساهل نبوده است و حوادثی که در کشورهای اروپایی رخ داده است کاملاً خصمانه ضد اسلام است.

در غرب محدودیت هایی علیه دین الهی اسلام تحمیل شده است، در حالی که گروه های تروریستی و مسلح زیادی در این کشورها فعال هستند. چگونه می توان چنین استانداردهای دوگانه ای را توجیه کرد؟

همه سیاست های کشورهای غربی بر اساس استانداردهای دوگانه بنا شده است. در حالی که آنها از چهره های لیبرال و دموکراتیک خود برای تحکیم جوامع خود در داخل استفاده می کنند، دائماً از طریق گروه های جنگجوهای نیابتی بحران هایی را در سایر کشورهای جهان ایجاد می کنند.

جهان غرب به مرکز تفاهماتی تبدیل شده است که به ویژه در نیم قرن اخیر کاملاً بر خلاف ایمان ابراهیمی عمل می کنند. به عبارت دیگر، جهان غرب تحت کنترل گروه هایی با درک «شیطانی» قرار گرفته است. وقتی رویدادهای سازماندهی شده در کشورهای غربی را به دقت بررسی کنید، می بینید که بسیاری از نمادهای استفاده شده نشان دهنده درک شیطانی هستند. جدیدترین نمونه از این موارد، تصاویر و نمادهای استفاده شده در افتتاحیه المپیک پاریس است. مجدداً می‌توان افزایش و حمایت از درک انحرافی مانند LGBT در کشورهای غربی را در این چارچوب ارزیابی کرد. در حالی که توهین یا سوزاندن قرآن در محدوده آزادی بیان در کشورهای غربی تلقی می شود، حتی یک کلمه هم مجاز به بیان نظام شیطانی صهیونیسم نیست. از این رو، غرب برده سیاست های دوگانه شده است و بین دو چهره متفاوتی که در داخل و خارج اجرا می کند، گیر کرده است.

برای نزدیک شدن مردم جهان و پیروان ادیان مختلف چه باید کرد؟

انسان نیاز به رضایت جسمی و روحی دارد. ما نیازهای جسمانی خود را با آب و غذا تامین می کنیم. نیازهای روحی ما فقط با ایمان الهی برآورده می شود. به نظر شخصی من، تنها راه نجات جهان از فسادی که در قرن اخیر به آن دچار شده، روی آوردن به ایمان است. جهان باید حول ارزش های مشترک گرد هم بیاید. من فکر می کنم که این راهکار تنها ابزار موجود است.