به گزارش سلامت نیوز به نقل از روزنامه اعتماد، طبق اعلام وب‌سایت پیش‌بینی وضع هوای شهرهای جهان، روز دوشنبه 8 مرداد، دمای هوای شهر شوش در استان خوزستان 53 درجه بود و شاخص اشعه فرابنفش به ناسالم‌ترین حد رسید.
«هفت تپه» فقط 15 کیلومتر با شهر شوش فاصله دارد و بنابراین، روز دوشنبه 8 مرداد، دمای هوای هفت تپه هم 53 درجه بوده. «گروه جوانان بومی ساکن هفت تپه» که تا روز دوشنبه 8 مرداد، به مدت 91 روز پیاپی و هر روز حدود 4 یا 5 ساعت و تا هر وقت که جسم‌شان گرمای هوا را تاب می‌آورد، مقابل ورودی اصلی مجتمع نیشکر هفت تپه تجمع کردند و خواستار شغل در این واحد عظیم صنعتی بودند، می‌دانستند که سه روز آغازین این هفته، گرم‌ترین روزهای این منطقه خواهد بود، اما گفتند همان طور که این 91 روز را تحمل کرده‌اند، باز هم تجمع‌شان را ادامه می‌دهند تا زمانی که درهای «هفت تپه» به روی‌شان باز شود.
روز دوشنبه 8 مرداد، 11 نفر از این گروه همچون روزهای قبل از ساعت 8 صبح تا حوالی ظهر، جلوی ورودی اصلی مجتمع نیشکر هفت تپه ایستادند و همچون روزهای قبل، همان پلاکاردی را در دست داشتند که خطاب به مدیرعامل نیشکر هفت تپه نوشته شده بود: «ما جوانان مومن و انقلابی هفت تپه که سال‌های سال پس از تلاش‌های فراوان و وعده استخدام مدیران قبلی تاکنون به کار گرفته نشده‌ایم از حضرتعالی عاجزانه تقاضا داریم در صورت صلاحدید در به کارگیری جوانان هفت تپه دستورات لازم را مبذول فرمایید. با تاییدیه 30 سال سکونت توسط فرمانداری شهرستان شوش دانیال.»
هفته اول اردیبهشت، تجمع گروه 45 نفره جوانان ساکن هفت تپه جلوی ورودی این مجتمع صنعتی و کشاورزی آغاز شد. این جوانان به «اعتماد» می‌گویند طبق عهدی که از همان روز اول با هم بستند، هیچ اجباری برای حضور در این تجمع نبود، اما با توجه به خواسته مشترکی که داشتند، قرار بود همگی به یک هدف پایبند باشند و این هدف مشترک، چیزی نبود جز اینکه همگی می‌خواستند به دلیل سکونت در مجاورت این مجتمع عظیم صنعتی و کشاورزی، به جای آوارگی در شهرها و استان‌های دور و نزدیک برای یافتن شغل، در «هفت تپه» مشغول به کار شوند.
این هدف هم خیلی غریب نبود؛ آنها شغل می‌خواهند؛ شغلی با درآمد حلال و قانونی وگرنه از سر تا ته خوزستان، شغل‌های ناجور با عایدی نجومی فراوان است و فقط سر نترس می‌خواهد که این جوان‌ها هم انقدر در این سال‌ها در شغل‌های سخت مشغول بوده‌اند که ترس از یادشان رفته است. این جوان‌ها، خود را مستحق‌ترین‌ها برای کار کردن در این مجتمع عظیم صنعتی و کشاورزی می‌دانند به خصوص که پدرها و برادرها و قوم و خویشان‌شان هم از سال‌های دور و نزدیک کارگر و کارمند هفت تپه بوده و هستند.
تا روز 8 مرداد و طی 91 روزی که گذشت، تعداد اعضای گروه در تجمع حضوری کم و کمتر شد. بعضی روزها فقط 3 نفر آمدند و بعضی روزها 10 نفر. گرمای نفس‌بر، تذکر نهادهای امنیتی، احضار شدن به کلانتری، ناامید شدن از جواب مثبت مسوولان «هفت تپه» مهم‌ترین دلایلی بود که باعث شد در دو هفته اخیر از آن گروه 45 نفره کمتر از 10 نفر پای ثابت تجمع هر روزه باشند، اما هدف اصلی باز هم همان است؛ تا زمانی که اسم‌شان در فهرست کارگران «هفت تپه» ثبت شود، به تجمع هر روزه و به قول خودشان «خبردار ایستادن» جلوی ورودی اصلی مجتمع ادامه خواهند داد. تا روز 8 مرداد، چه یک نفر و چه 10 نفر اگر در تجمع جلوی ورودی اصلی «هفت تپه» حاضر شده‌اند، یک نفر از حضور خود یا دوستانش فیلم گرفته یا با یک فایل صوتی، حضورشان را مستند کرده است.
«بسم‌الله الرحمن الرحیم... نود و یکمین روز تحصن جوانان بومی هفت تپه مقابل گیت اصلی شرکت نیشکر هفت تپه. سه ماه و یک روزه اینجا ایستاده‌ایم. خدا شاهده یا اینجا نفر به نفر جون میدیم یا به خواسته‌مان می‌رسیم.... نودمین روز. در روزی که تمام ایران تعطیل است ولی ما به تحصن‌مون ادامه داده‌ایم... هشتاد و نهمین روز. 89 روز شد. یعنی یک روز دیگه میشه سه ماه. ما اینجا ایستاده‌ایم در روزی که تمام رسانه‌ها دارن اعلام می‌کنن از خونه بیرون نیایید، هشدار قرمز را هم رد کردیم. روز پنجشنبه بعد از 87 روز موفق شدیم مدیرعامل را ببینیم.
بعد از 87 روز به من گفت شما دارید با شعار پیش می‌رید. همه ما بودیم. جلوشون ایستادیم گفتیم چرا جواب ما را نمی‌دید؟ گفت برادر من، شما دارید با شعار پیش می‌رید. تا زمانی که با شعار پیش می‌رید، بزرگ‌تر از شما هم نمی‌تونه کاری کنه. نمی‌دونم منظورش از شعار، کدوم شعار بود... هشتاد و هفتمین روز. در گرمای واقعا طاقت‌فرسا، گرمای نفس‌گیر.
دو ماه و 27 روز شد و سه روز دیگه میشه 90 روز . فقط به خاطر خوردن نون حلال... هشتاد و پنجمین روز. الان دو ماه و 25 روزه اینجا ایستادیم... هشتادمین روز. 80 روزه اینجا ایستادیم برای خوردن نون حلال. 80 روزه داریم داد می‌زنیم ما نمی‌خواهیم نون حروم بخوریم. ما می‌خواهیم با نون حلال همون‌طوری که پدرانمون بزرگمون کردن زندگی کنیم و امرار معاش کنیم اما ملت ایران! مافیای فاسد نمی‌ذاره. اشکال نداره؛ ما از جونمون گذشتیم. ما 60 روز پیش گفتیم ما به خاطر این کار از نون‌مون که گذشتیم هیچ، 80 روزه نون نداریم بخوریم.
از جونمون هم داریم می‌گذریم که همه‌تان دارید می‌بینید... هفتاد و نهمین روز. در دمای 60 درجه. نمی‌دونم چرا داخلی‌ها ما رو نمی‌بینن؟ دلیلش چیه؟... هفتاد و ششمین روز. خدا شاهده گرمه. دیروز شوش دانیال گرم‌ترین شهر شناخته شد... هفتاد و پنجمین روز. 75 روز شد. 75 روز یعنی دو ماه و 15 روز. خداوند شاهد است... شصت و پنجمین روز. الان 65 روزه اینجا ایستاده‌ایم.
فقط 3 نفر از بچه‌های ما اینجاست. چرا؟ یکی از بچه‌های ما دیروز به علت گرمازدگی و ضعف شدید بدن بیمارستان بستری شد. دو تا از بچه‌های ما اونجان. 65 روزه داریم داد می‌زنیم. گفتیم اگر از نظر امنیتی مشکل نداریم این کار رو رفع و رجوع کنید اما گوش شنوا ندیدیم... شصت و دومین روز. اینا 62 روزه اینجا ایستادن به حالت خبردار. فقط و فقط خواستار حق قانونی خودشان و توجه به اشتغال‌شان شدن. جناب آقای کعب عمیر می‌دانم که شنیدی اما تو رو به قرآن کاری نکن ما پشیمون شیم از رای دادن به شما.
بازم دارم میگم تاکید می‌کنم تکرار می‌کنیم اگه شد هر روز اینو ما به شما می‌گیم و تکرار می‌کنیم که حضور ذهن داشته باشید چه جوانانی به شما رای دادن... پنجاه و هفتمین روز. زیر گرمای شدید و طاقت‌فرسا. خدا به سر شاهده خیلی گرمه. بچه‌ها زیر گرمای 55 درجه مُردن و جوابی ما از این مدیر عامل محترم نگرفتیم. خدا شاهده مُردیم. مسوولان رسیدگی کنین... چهل و پنجمین روز . چهل و پنج روزه زیر آفتاب هستیم .
ما هم پدر و مادر داریم. ما هم گوشت و پوست و استخوانیم . حتما باید یکی از این عزیزان از شدت گرما جونشو از دست بده ؟ هفت‌تپه خانه ماست، اما حق کار کردن نداریم . چرا؟ چون پارتی نداریم ... چهلمین روز . تحصن جوانان بومی هفت‌تپه زیر آفتاب و گرمایی که تخم‌مرغ را گذاشته‌ایم در تابه و بدون شعله آماده شده ... سی و هشتمین روز . ۲ نفر از بچه ها امروز نفس‌شان گرفت و به درمانگاه تامین اجتماعی هفت‌تپه اعزام شدند ...»
اعضای گروه از 4 سال قبل و بعد از سال‌ها سرگردانی در شهرهای دور و نزدیک برای شغل و امرار معاش، به یاد همسایه‌شان افتادند؛ مجتمع عظیم کشت و صنعت نیشکر هفت تپه که با ظرفیت‌های تکمیل نشده‌اش در بخش صنعت و کشاورزی، جای خالی برای جوانان بیکار زیاد داشت. مدارک رسمی موید بومی بودن‌شان در منطقه هفت تپه را از نهادهای مختلف دریافت کردند و توصیه‌نامه‌هایی از نهاد ریاست‌جمهوری و وزارت تعاون و استانداری خوزستان گرفتند تا همه این اسناد، گواهی مستحق بودن برای اشتغال در «هفت تپه» باشد.
مدارک باید به دست مدیریت «هفت تپه» می‌رسید، اما نرسید و انتظار این جوانان بی‌جواب ماند. دلیل تجمع، همین است؛ انتظاری که به یأس تبدیل شد. نیمه خرداد امسال، وقتی حدود یک ماه از آغاز تجمع‌شان می‌گذشت، به دنبال برخورد تند عوامل حراست و نگهبانی «هفت تپه» با برخی اعضای این گروه و بعد از آنکه مسوولان حراست، اعضای گروه را با لحن تهدیدآمیز خطاب قرار دادند و هرگونه احتمال و امید به اشتغال در این مجتمع را هم کاملا منتفی دانستند آن هم در حالی که تعداد زیادی از کارگران مشغول به کار در «هفت تپه» ساکنان شهرهای همجوار یا دورتر از شوش و از جمله دزفول و اندیمشک و شوشترند، پارچه نوشته‌ای هم توسط روابط عمومی «هفت تپه» به نرده‌های مجتمع نصب شد با این مضمون که «به اطلاع مراجعین محترم جویای کار می‌رساند شرکت کشت و صنعت نیشکر هفت تپه در حال حاضر قصد جذب و به کارگیری نیرو ندارد. لذا خواهشمند است از هرگونه تجمع مقابل شرکت خودداری فرمایید.»
یکی از اعضای این گروه، روز دوشنبه و در پایان نود و یکمین روز تجمع‌شان در توضیح ناتوانی برای تحمل 4 یا 5 ساعت ایستادن در دمای نزدیک 50 درجه منطقه هفت تپه و به‌خصوص در روزهای اخیر که گرمای هوا در شوش شدت بیشتری داشته به «اعتماد» گفت: «گرما و رطوبت در دو هفته اخیر در حدی است که آنتن دهی تلفن‌های‌مان، مختل شده و وقتی سرپا می‌ایستیم، دچار سرگیجه و تنگی نفس می‌شویم.
زانوهای‌مان سست می‌شود و توان ایستادن نداریم و دوستان‌مان کمک می‌کنند که چند دقیقه‌ای بنشینیم و روی سرمان آب می‌ریزند یا همان دستمالی که بر سر داریم را خیس می‌کنیم تا جان دوباره‌ای بگیریم و بتوانیم سر پا بایستیم. در این روزها، بارها به دلیل ضعف و گرمازدگی به بیمارستان منتقل شدیم و زیر سرم رفتیم.»
این جوانان با انتقاد از اینکه در این 91 روز حتی یکی از مسوولان حتی به صرف کنجکاوی هم نزد این گروه نیامده تا از مشکل و دردشان سوالی بپرسد تا شاید چاره‌ای برای اعتراض شان پیدا کند به «اعتماد» گفتند: «در این مدت بارها به کلانتری احضار شدیم و مسوولان کلانتری به ما توصیه کردند که از تجمع دست برداریم در حالی که نمی‌دانیم تجمع ما باعث ناراحتی چه فردی شده چون هیچ شاکی و مدعی نداریم و چون تا امروز هیچ مسوولی نیامده از ما بپرسد چرا 91 روز است که تجمع کرده‌اید؟ بارها به نماینده شهرمان در مجلس پیام دادیم و حتی ایشان پیام ما را هم دریافت کرده ولی هیچ جوابی از ایشان دریافت نکردیم.»
این جوانان روز دوشنبه در گفت‌وگو با «اعتماد» خطاب به دولت جدید و نمایندگان مجلس دوازدهم گفتند: «به فکر جوانان باشید؛ 91 روز است که در تجمع‌مان اعلام می‌کنیم توان انجام هر کاری را داریم ولی می‌خواهیم با نان حلال زندگی کنیم و می‌خواهیم ازدواج کنیم و مثل بقیه جوانان، خانواده‌ای تشکیل بدهیم.
ما در هفت تپه به دنیا آمدیم و همین جا بزرگ شدیم. سابقه کار ما در فازهای صنعتی نشان می‌دهد که ما مهارت و اعتبار داریم. چرا نباید در هفت تپه کار کنیم؟ ما هیچ درآمدی نداریم. از گروه ما، چند نفری مطلقا هیچ درآمدی ندارند و با مستمری پدران بازنشسته یا درآمد برادر و خانواده‌شان زندگی می‌کنند، بعضی‌ها مشغول کارگری روزمزد و موقت در ساختمان‌های در حال ساخت هستند یا با ماشین برادر و اقوام‌شان مسافرکشی می‌کنند.»
محمد کعب عمیر، نماینده مردم شوش در مجلس یازدهم و دوازدهم، نیمه خرداد امسال و همچنین، هفته قبل در گفت‌وگوهای کوتاهی با «اعتماد» قول داد که به محض واگذاری قطعی و تکمیل فرآیند انتقال «هفت تپه» به دولت، از ظرفیت‌های این مجتمع صنعتی و کشاورزی استفاده شده و مجوز استخدام صادر شود. کعب عمیر در این گفت‌وگوها و در توضیح چگونگی حل مشکل این جوانان که همگی از اقشار فقیر شهر شوش هستند به «اعتماد» گفت: «همان‌طور که می‌دانید، هفت تپه قبلا به بخش خصوصی واگذار شده بود و از سال 1400 به دولت بازگشت.
واگذاری نهایی در ایستگاه آخر است و 99 درصد نقل و انتقالات انجام شده و فقط یک درصد از این فرآیند باقی مانده که به محض تحویل گزارش حسابرسی ویژه، قیمت‌گذاری مجموعه انجام خواهد شد تا هفت تپه به نیشکر خوزستان واگذار شود. جذب و استخدام در مجتمع نیشکر هفت تپه، تا زمانی که مالکیت مجتمع به طور قطعی به دولت منتقل نشود و تا توسعه صنعت و تکمیل زنجیره ارزش تولید، امکان‌پذیر نیست چون در این صورت، به جای بالفعل کردن ظرفیت بالقوه و با هرگونه استخدام جدید، شرکت دوباره به ورشکستگی می‌رسد.
بنابراین بعد از توسعه صنعت و تکمیل زنجیره ارزش تولید، می‌توانیم ظرفیت اشتغال جدید ایجاد کنیم ولی استخدام بدون ایجاد صنعت و بدون تکمیل زنجیره تولید، اشتباه است. البته طی 4 سال گذشته و تا امروز هم جذب غیربومی نداشتیم و حتی یک نفر غیربومی استخدام نشده و تعداد کارگران این مجتمع، همان عدد سابق است.
حتی نیروهای فصلی که پیش از این سه ماه بیکار در خانه می‌ماندند هم در شغل‌شان ابقا شدند و حتی برای آن تعدادی که مشکل نظام وظیفه داشتند و با خطر اخراج مواجه بودند هم با نظام وظیفه و فراجا و مدیرعامل صنعت نیشکر خوزستان صحبت کردیم و قرار شد مشکل نظام وظیفه این کارگران حل شود و در کارشان بمانند. طبق همان قولی که در مجلس داده‌ام و طبق برنامه‌ریزی‌هایی که دارم، ظرفیت اشتغال در مجتمع هفت تپه از 6 هزار نفری که امروز در این واحد صنعتی مشغول به کارند تا 8 یا 10 هزار نفر افزایش خواهد یافت و حتما جذب از نیروهای بومی منطقه خواهد بود.
برنامه ما این است که بعد از اتمام نقل و انتقالات، صنعتی در این مجموعه ایجاد کنیم تا زنجیره تولید تکمیل شود و در آن زمان می‌توانیم برای حدود 2300 نفر در این شرکت شغل ایجاد کنیم و حتما در این فرآیند، مشکل این گروه جوانان جویای کار هم حل خواهد شد. امروز مساله بیکاری چالش اول کشور است و در بعضی شهرستان‌ها ظرفیت اشتغال هست و در بعضی شهرستان‌ها چنین ظرفیتی نیست، اما خوشبختانه در شهرستان شوش، ظرفیت‌های بالقوه برای کاهش بیکاری بسیار زیاد است که ما هم در حال برنامه‌ریزی و اقدام برای تبدیل ظرفیت‌های بالقوه و ایجاد ارزش افزوده جدید هستیم. تا قبل از تکمیل این فرآیند، مجموعه هفت تپه به هیچ وجه حق جذب حتی یک نیروی جدید چه به صورت کارگر فصلی و چه به شکل قراردادی نخواهد داشت و جذب جدید فقط بعد از نقل و انتقال نهایی مجموعه به دولت امکان پذیر خواهد بود.»