ﺑﻪ ﮔﺰارش ﺧﺒﺮﮔﺰاری اﻗﺘﺼﺎداﯾﺮان

به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری تسنیم، از سال 2006 که چین در انتشار گازهای گلخانه‌ای از ایالات متحده آمریکا فاصله گرفت، این کشور به بزرگترین منبع گازهای گلخانه‌ای گرم‌کننده زمین در جهان طی دو دهه گذشته تبدیل شده است اما به نظر می‌رسد که در آستانه تغییر منحنی انتشار گازهای گلخانه‌ای خود بوده و نموداری که همواره رو به بالا بوده است، اکنون یک خط ثابت را طی می‌کند.

با توجه به اینکه چین بزرگ‌ترین منبع گازهای گلخانه‌ای است، پیامدهای این کاهش انتشار بر تغییرات اقلیمی بسیار چشمگیر خواهد بود.

داده‌های اخیر از دولت چین و همچنین گزارش‌های تحلیلگران انرژی، نشانه‌های مثبتی ارائه داده‌اند که اگرچه ممکن است انتشار گازهای چین به طور قابل‌توجهی کاهش نیابد، اما ممکن است دیگر افزایش نداشته باشد.

دیو جونز؛ مدیر بینش جهانی در موسسه فکری انرژی Ember در این باره می‌گوید: نکته مهمی که باید درک کرد این است که وقتی انتشار گازهای چین متوقف شود، احتمالاً انتشار جهانی نیز متوقف می‌شود.

وی، درباره علت این کاهش نیز گفت: بزرگترین عامل در این کاهش انتشار، تغییرات در نحوه تولید برق چین است که منابع تجدیدپذیر با زغال سنگ جایگزین شده است. تنها در سال گذشته، چین تعداد پنل‌های خورشیدی بیشتری نصب  نسبت به کل تاریخ ایالات متحده نصب کرده و بیشتر آنها را به شبکه برق خود متصل کرده است.

طبق گزارش هفته گذشته از Global Energy Monitor، تقریباً دو سوم نیروگاه‌های بزرگ بادی و خورشیدی در حال ساخت در سطح جهانی در چین قرار دارند. این میزان بیش از هشت برابر ظرفیت بادی و خورشیدی برنامه‌ریزی شده در ایالات متحده است.

در ماه می میلادی، چین 53 درصد از برق خود را از زغال سنگ تولید کرد که کمترین سهم از زمان آغاز انتشار داده‌های انرژی توسط دولت خود بود. 47 درصد دیگر نیز از منابع غیر فسیلی بود.

لی شو، مدیر مرکز تغییرات اقلیمی چین در رابطه با فعالیت‌های اخیر این کشور در رابطه با کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای می‌گوید: یک ممنوعیت جدید در صدور مجوز برای کارخانه‌های فولادی که از زغال سنگ برای تولید کوره‌های بلند استفاده می‌کنند، اثرات گسترده‌ای داشته است. همچنین یک مشوق بزرگ به سمت تولید خودروهای الکتریکی نیز تقاضا برای نفت را کاهش داده است.

وی ادامه داد: با این حال، موفقیت چین در انتشار گازهای گلخانه‌ای به سرعتی که منابع تجدیدپذیر بتوانند زغال سنگ را از پروسه تولید برق خارج کنند، بستگی خواهد داشت. در همین حال که سهم زغال سنگ کاهش یافته است، چین هنوز در حال سرمایه‌گذاری روی زغال سنگ به عنوان یک منبع انرژی است.

بر اساس آمار، چین به تنهایی دو سوم از نیروگاه‌های زغال سنگ جدید در جهان را داراست و تنها در سال 2023، ساخت نیروگاه‌های زغال سنگ جدید در چین به یک رکورد هشت ساله رسید. امروزه چین حدود 60 درصد از مصرف زغال سنگ جهان را تشکیل می‌دهد. البته برخی از این توسعه زغال سنگ در چین برای فراهم کردن یک گزینه پشتیبان برای زمانی است که تولید بادی و خورشیدی کاهش می‌یابد.

در ماه‌های آینده، انتظار می‌رود که دولت چین تعهدات جدیدی برای کاهش انتشار گازها قبل از نشست اقلیمی سازمان ملل متحد در نوامبر، COP29، در آذربایجان اعلام کند.

این مقاله در نیویورک تایمز منتشر شده است.

انتهای پیام/