ﺑﻪ ﮔﺰارش ﺧﺒﺮﮔﺰاری اﻗﺘﺼﺎداﯾﺮان

به گزارش خبرگزاری مهر، فریدون مرادی، درباره مطالبات جامعه پرستاری از دولت چهاردهم و رئیس جمهور جدید افزود: یکی از مطالبات مهم پرستاران، اجرای صحیح قانون تعرفه گذاری خدمات پرستاری است. مدت زمان زیادی است که تعرفه خدمات پرستاران به حساب پرستاران واریز نشده است و بیش از یک سال است که این تعرفه، به دست پرستاران نرسیده است. علاوه بر این، رفاهیات همکاران پرستار اصلاً مناسب نیست.

وی ادامه داد: حق اضافه کاری پرستاران نیز بسیار کم است و در شأن پرستاران نیست؛ اکنون یک پرستار با سابقه ۲۵ سال، به ازای هر ساعت اضافه کار ۳۰ تا ۴۰ هزار تومان پول دریافت می‌کند که مبلغ بسیار پایینی است و از همین مبالغ نیز مالیات کسر می‌شود.

عضو شورای عالی نظام پرستاری گفت: جذب نیروهای فعال در دوران کرونا نیز یکی از مطالبات جدی جامعه پرستاری از دولت آینده است. نیروهایی که در دوران کرونا در بخش‌های کرونایی مشغول به کار شدند و در زمانی که نظام سلامت به وجود این افراد نیاز داشت به کمک سیستم سلامت آمدند، باید جذب شوند.

وی افزود: رفع دغدغه‌های مالی نیروهای شرکتی از دیگر مطالبات پرستاران است مطالبات و اضافه کار نیروهای شرکتی گاهیً تا یک سال نیز به تعویق افتاده است و رفاهیات این نیروها در حد صفر است.

مرادی گفت: کمبود شدید نیروی پرستاری نیز یکی از معضلات مهم جامعه پرستاری است که بار آن را جامعه پرستاری به دوش می‌کشد زیرا فشار کاری ناشی از کمبود نیرو را باید سایر پرستاران در قالب اضافه کاری جبران کنند و این موضوع نیز به صورت اضافه کاری اجباری به پرستاران تحمیل می‌شود.

عضو شورای عالی نظام پرستاری در پاسخ به این پرسش که مهم‌ترین مطالبه جامعه پرستاری از رئیس جمهور و وزیر بهداشت دولت چهاردهم چیست، خاطرنشان کرد: دولت آینده باید به داد پرستاران برسد؛ در حال حاضر ۱۵۰ تا ۲۰۰ نفر از پرستاران به صورت ماهانه از کشور خارج می‌شوند و مهاجرت می‌کنند، مشکل اصلی آنها تأمین نشدن معیشت است در حالی که بسیاری از آنها تمایل دارند در کشور خودشان ارائه خدمت کنند.

وی گفت: به ازای هر دانشجوی پرستاری ۱.۵ تا ۲ میلیارد تومان بابت تحصیل و آموزش هزینه می‌شود اما به راحتی این نیروهای جوان آموزش دیده را که سرمایه کشور هستند از دست می‌دهیم و به کشورهای همسایه می‌روند.

مرادی تأکید کرد: دولت آینده باید به مسئله جلوگیری از خروج نخبگان از کشور توجه ویژه داشته باشد. بخش مهمی از این مسئله با بهبود وضعیت معیشتی پرستاران و استخدام نیروهای جوان حل می‌شود.