قُلْ لَنْ یُصیبَنا اِلّا ما کَتَبَ اللهُ لَنا هُوَ مَوْلانا وَ عَلَی اللهِ فَلْیَتَوَکَّلِ الْمُؤمِنونَ.

نامش حسین بود و نیز عبدالله، و هم البته رهرو سالار شهیدان، حسین علیه‌السلام. انسانی خلیق، مودب، صبور و البته مرد میدان دیپلماسی. امیر ما از میدان جهاد به عرصه دیپلماسی رسید، از این رو هم میدان را می‌شناخت و هم دیپلماسی را. ایثارگر دوران دفاع مقدس و سیاستمداری کارآزموده در عرصه‌های مختلف دیپلماسی.

تجسم کامل ادب بود برای همه، و مصداق آیه شریفه  وَلَا تَمْشِ فِی الْأَرْضِ مَرَحًا، بلکه از آنانی بود که بر روی زمین به ادب و نرمی گام بر می‌داشت، وَ عِبٰادُ اَلرَّحْمٰنِ اَلَّذِینَ یَمْشُونَ عَلَى اَلْأَرْضِ هَوْناً.  علاقه‌اش به جبهه مقاومت را هیچ‌گاه پنهان نمی‌کرد و هم البته به عزیزان این عرصه. در اولین ملاقات بعد از تصدی وزارت امور خارجه، خاطرات زیادی از شهید سرافراز دل‌ها بیان کرد که ذکر آن فرصت دیگری می‌طلبد، اما عشق به حاج قاسم در تمام وجودش موج می‌زد.

امیر ما در جوار رحمت الهی آرامیده است. درود و صلوات وافر بر روح بلند مرد میدان و دیپلماسی؛

 تَحِیَّتُهُمْ یَوْمَ یَلْقَوْنَهُ سَلاٰمٌ وَ أَعَدَّ لَهُمْ أَجْراً كَرِیماً.