به گزارش خبرگزاری اقتصادایران ، مجید ساکی که حدود ۴۸ سال سن دارد و دکتری روانشناسی کسب و کار دارد، به واسطه موضوع پایان نامه به این عرصه ورود می‌کند، تمرکز او در فعالیت‌ها توانمند سازی و پیدا کردن جایگاه علمی و اجتماعی اقشار آسیب پذیر است.

ساکی معتقد است: تا زمانی که به افراد آسیب پذیر مهارت‌های زندگی آموزش داده نشود، نمی‌توانند در اجتماع جایگاه خود را پیدا کنند.

با مجید ساکی، مدیرعامل موسسه خیریه و خانه هلال ترنم باران و گروه جهادی حسین بن علی گفت‌وگویی ترتیب داده‌ایم که در ادامه می‌خوانید.

 

چطور شد به این عرصه ورود کردید؟

موضوع پایان نامه من توانمند سازی اقشار کم بضاعت بود، کار کردن روی پایان نامه باعث شد من به این حوزه ورود کنم، از طرفی چون نشریه فرهنگی اجتماعی ترنم باران داشتم، با زیر پوست شهر بیشتر آشنا شدم و آسیب‌های اجتماعی برایم ملموس‌تر شد. با خودم گفتم آیا می‌توانم من هم باری از روی دوش اقشار آسیب پذیر بردارم، همین شد که به فکر افتادم با کمک دوستان موسسه ترنم باران را با هدف اشتغال راه‌اندازی کنم.

پس هدف شما توانمند سازی افراد کم بضاعت و نه کمک مالی بود؟

بله، همانطور که گفتم حیطه فعالیت ما اشتغال‌زایی بود، چون مادامی که افراد آسیب پذیر توانمند نباشند، نمی‌توانند یه جایگاه علمی و اجتماعی در جامعه برسند.

اولین شغلی که ایجاد کردید، یادتان است؟

بله، یک همکاری داشتیم به اسم خانم نظری حیطه فعالیتش کاشت گیاهان دارویی بود، یک روز که در دفتر حضور داشت گفت: من محصولات زیادی کاشته‌ام اما نیرو برای تمیز کردن نداریم، به ذهنم آمد که از زنان سرپرست خانوار استفاده کنیم، موضوع را با زنان سرپرست خانوار مطرح کردم که اتفاقا استقبال هم کردند.

شما خانه هلال را هم در ماسور راه‌اندازی کردید، درست است؟

بله، طرح ۲۰ ۲۰ را با راه اندازی خانه هلال در منطقه کم برخوردار ماسور ایجاد کردیم، تنها خانه هلالی است که مجری طرح در مناطق حاشیه‌ای است.

 

 ثبت و تأسیس خانه هلال چه کمکی به فعالیت شما در حوزه اشتغال‌زایی اقشار آسیب پذیر کرد؟

ثبت خانه هلال دست ما را برای ایجاد یک بانک اطلاعاتی برای شناسایی و شناخت اقشار آسیب باز کرد، و در مقابل هم استعدادها را شناسایی کنیم.

بعد از شناسایی استعدادها آموزش آنها در دستور کار قرار گرفت.

آموزش‌ها در چه حوزه‌ی بود؟

  صنایع دستی، خیاطی و موارد دیگر، نکته قابل توجه اینکه از بین همین نیروهایی که آموزش دادیم مربی هم پرورش دادیم.

بعد از آموزش چه کاری انجام می‌دادید؟

همانطور که گفتم هدف ما توانمند سازی و ایجاد اشتغال است، بعد از آموزش این افراد را برای دریافت تسهیلات معرفی می‌کنیم، اگر نیاز باشد مجوزهای لازم را برای آنها می‌گیریم.

تاکنون برای چند نفر شغل ایجاد کرده‌اید؟

ما ظرف این مدت با فراهم کردن زیر ساخت‌های لازم توانسته‌ایم برای حدود یکصد نفر شغل ایجاد کنیم.

 

اشتغال بیشتر در چه حوزه‌ی بود؟

کشاورزی، پرورش دام و طیور،پرورش قارچ، زعفران کاری، بخشی هم در حوزه خیاطی و قالیبافی.

آیا بعد از اشتغال‌زایی هم به بازار یابی آنها کمک می‌کردید ؟

بله، یکی از برنامه‌های ما راه‌اندازی غرفه های فصلی در نوروز و تابستان بود در حوزه صنایع دستی، چون این افراد مکانی برای عرضه محصولات نیاز داشتند، در ورودی شهر،‌ بهار مالگه یا کیو غرفه‌هایی را رایگان در اختیار آنها قرار می‌دادیم.

گفتید پیدا کردن جایگاه علمی و اجتماعی اقشار آسیب پذیر برایتان مهم است، در این زمینه چه کاری انجام داده‌اید؟

راه‌اندازی مرکز یادگیری محلی بهار بود که نهضت سواد آموزی امتیاز آن را به ما داد، زنانی که سواد نداشتند را شناسایی و ثبت نام می‌کردیم و کنار آموزش‌های شغلی یادگیری مهارتی را هم آموزش می‌دادیم.

 چون معتقد هستم بسیاری از مشکلات ما ناشی از فقر فرهنگی است، سعی کردیم هر هفته یک کارگاه مهارت‌های شغلی و مهارت‌های زندگی ایجاد کنیم، یک پایگاه اورژانس اجتماعی هم با هدف آموزش مهارت‌های زندگی راه‌اندازی کردیم.

افرادی که به موسسه مراجعه می‌کنند شرط اول این است که ادامه تحصیل بدهند و تاکنون هم موفق شده‌ایم خیلی از افرادی که دیپلم نداشتند، یا لیسانس و یا فوق لیسانس هستند و این برای من ایجاد انگیزه می‌کند 

  یکی از زنانی که به موسسه مراجعه کرد، هنگام طلاق ۱۵ سال سن داشت و او اکنون مسوول فنی موسسه است و من چقدر از توانمندی او خوشحالم.

 

جامعه هدف شما کدام محله و یا منطقه است ؟

برای آموزش و توانمند سازی کل شهرستان خرم‌آباد، اما اجرای طرح ۲۰۲۰ منطقه کرگاه با محوریت ماسور است.

مهمترین چالشی که شما در حوزه فعالیت خود دارید؟

وقتی وارد این کار شدم موی سفیدی نداشتم اما حالا موی سرم سفید شد، بیشتر سختی هم از سمت نهادهای دولتی است چون نه تنها همکاری نمی‌کنند، بلکه در جاهایی هم کارشکنی هم می‌کنند.