تنظیمات
تصویر
مشخصات خبر
اندازه فونت :
چاپ خبر
شاخه : صفحات
لینک : econews.ir/5x3312524
شناسه : 3312524
تاریخ :
یادداشت گندم نمای جو فروش! اقتصاد ایران: با بررسی روند تحولات و کنش های چندسال اخیر، پی خواهیم برد که تشکل های صنفی بیشتر از آنچه مأمنی برای حل مشکلات و مطالبات خبرنگاران و رسانه ها باشد، به عرصه ای برای تقابل و تسویه حساب های شخصی و دستیابی به منافع مالی توسط گروهایی خاص بدل شده است.

ﺑﻪ ﮔﺰارش ﺧﺒﺮﮔﺰاری اﻗﺘﺼﺎداﯾﺮان

خبرگزاری اقتصاد ایران - اسماعیل خاشعی - مطبوعات باید بکوشند صدق و راستی، مودت، محبت و صمیمیت را در جامعه تقویت کنند و گسترش دهند و بین قشرهای گوناگون که به تلاش، تولید فکر، حرفه و امور مردم اهتمام دارند، رابطه و موانست برقرار سازند.

بی شک قاطبه گروه فرهیخته رسانه بر مدار صدق و راستی در حال حرکت هستند اما جمع اندکی از این قشر و با اهداف مشخص با بهره گیری از اهرم های فشار رسانه ای به دنبال باج‌گیری و باج خواهی از دستگاه های دولتی یا نهادهای عمومی هستند.

رسانه ها  یا خبرنگارانی که از وارد شدن به مسائل خصوصی دیگران نیز واهمه ای ندارند و حتی کوچکترین اتفاق در جزیی ترین موارد را در بوق و کرنا می کنند. روندی که مع الاسف در حال توسعه و فزونی است و این فضای ناسالم از یک سو منجر به شکل گیری فساد و تداوم مسوولیت افراد نالایق و از سوی دیگر منجر به بدبینی و عدم اعتماد به خبرنگاران دلسوز و رسانه های منتقد که در راستای اصلاح امور جامعه همت می گمارند می شود.

نقطه مقابل این جریان، رسانه هایی است که با استراتژی معکوس و  با استفاده از انتشار اخبار غیرواقعی و بزرگ جلوه دادن برخی از افراد که شاید صلاحیت لازم  را برای تصدی یک مسوولیت ندارند، موجب می شوند تلاش رسانه های منصف که برای برقراری عدالت تلاش می کنند، به حاشیه کشیده شود و بعضا" همین افراد نه تنها خود تلاشی برای خشکاندن ریشه فساد ندارند، بلکه با تخریب چهره همکاران دلسوز خود، زمینه رشد فساد را در استان گسترش می دهند.

لذا ضرورت دارد دستگاه های نظارتی نسبت به پایش تحرکات رسانه ها و کسانی که در لوای خبرنگاری اقدام به تخریب این جایگاه مقدس می کنند، اقدام کنند. صد البته قصور برخی از دستگاه ها و نهادهای عمومی و دولتی و یا شاید باج دهی در قالب های مختلف به برخی از این خبرنگارنماها که با رسانه های متعدد و به صورت پوششی یکدیگر را حمایت می کنند، در شکل گیری این جریان شوم بی تأثیر نیست.

به‌طور قطع، تحکیم و تثبیت سرمایه اجتماعی، پیشرفت و توسعه را به ارمغان خواهد آورد و تثبیت حقوق فردی و اجتماعی جز با شرکت در قالب تشکل ها نمی تواند، تحقق پیدا کند. تشکل های رسانه ای نیز دارای چنین کارکردی است و موجب انسجام بخشی، ایجاد همبستگی در مبانی فکری و عقیدتی و پیگیری مطالبات این قشر اثرگذار می شود.

اما با بررسی روند تحولات و کنش های چندسال اخیر در تشکل قدیمی و مهم خانه مطبوعات و تشکل تازه تأسیس انجمن صنفی روزنامه نگاران هرمزگان که با هدف هم افزایی امکانات و استعدادهای موجود برای حمایت از قشر محروم و شاید مظلوم روزنامه نگاران و خبرنگاران تشکیل شده است، پی خواهیم برد که این تشکل های صنفی بیشتر از آنچه مأمنی برای حل مشکلات و مطالبات این گروه باشد، به عرصه ای برای تقابل و تسویه حساب های شخصی و دستیابی به منافع مالی توسط گروهایی خاص بدل شده است؛ روندی که با تدوام آن، بیم آن می رود که به هتک حرمت هر یک از طرفین بیانجامد و چنانکه در مقاطعی نیز شاهد آن بوده ایم.

اینکه هیئت مدیره ی تشکلی خود را نماینده رسانه های مختلف اعلام و با استفاده از این ظرفیت با مدیران و افراد تصمیم گیر نشست برگزار و از برخی عواید مالی و معنوی بهره مند شود و اعلام کند همه آن رسانه ها بر مبنای جهت دهی ما حرکت می کنند، را نمی توان بر مبنای هیچ یک از اصول اخلاقی و حرفه ای استوار دانست.

خطاب به مدیران و اعضای هیئت مدیره تشکل ها و با صراحت می گویم، «رسانه ها رعیت شما نیستند بلکه شما رعیت و خدمتگزار آن ها هستید»؛ چرا که قبول کرده اید نه در مقام گفتار  بلکه در مقام عمل برای تحقق مطالبات آنان گام بردارید؛ کما اینکه طی مدت اخیر بیش از آنچه وعده های داده شده توسط این تشکل ها به عمل بیانجامد، صرفا" در رسانه ها یا جمع های چند نفره خصوصی و یا در نشست با مدیران، شاهد اظهار فضل و کرامتشان به خبرنگاران هستیم.

با عنایت به اینکه رسانه ها نقش خود را در انعکاس دستاوردهای نظام اسلامی همواره به خوبی ایفا کرده اند، اما نفوذ برخی از رسانه های صرفا رپورتاژ بگیر در دستگاه های دولتی، زنگ خطری برای استان است، استانی که در کنار بهره مندی از خیل مواهب خدادادی و ظرفیت های اقتصادی بی نظیرش، 240هزار نفر از مردم آن تحت پوشش کمیته امداد و بیش از 136هزار نفر خدمت گیرنده در بهزیستی دارد و به نوعی نزدیک به یک چهارم مردم آن و بالاتر از استانی مثل ایلام تحت پوشش نهادهای حمایتی هستند، نیازمند توجه ویژه است و بدون شک رسانه ها اگر نگوییم نقش اصلی، اما با اطمینان می توان گفت در رده دوم مسوولیت در قبال وقوع چنین رخدادی هستند.

با توجه به نکاتی که به آن اشاره شد، ضمن دعوت خود و سایر رسانه ها و خبرنگاران به رعایت عدالت در گفتار، تأکید می نمایم جز با حضور شجاعانه، مطالبه گری مصلحانه و انتقاد صریح و سازنده، روند فعلی قابل اصلاح نیست.

 انتهای پیام/