به گزارش خبرگزاری اقتصادایران ،امروزه کمبود آب به عنوان یک چالش اساسی برای توسعه پایدار و عامل بالقوه ناآرامیهای اجتماعی، درگیریها در داخل و بین کشورها شناخته شده است. آب گرانبهاترین کالای جهان است، با این حال تاکنون اقدام نظاممندی برای تعریف ارزشگذاری آب انجام نشده است. در حالی که دانشمندان، مهندسان و مدیران آب در مقام نظارتی، و شرکتهای مشاورهای و پیمانکاری، نهادهای سرمایهگذاری خصوصی و دولتی و سازمانهای غیردولتی در جهان در تلاش برای مدیریت موفق امنیت آب هستند، نیاز فزایندهای برای بهبود مدیریت آب از طریق استفاده هوشمندانه از دادهها و راهحلهای مبتنی بر طبیعت احساس میشود.
طبق گزارش «اطلس خطر آبی» موسسه جهانی آب (WRI)، 17 کشور در جهان در معرض خطر تقریبا" فوری کمبود شدید آب هستند و روز صفر بیآبی ممکن است قریبالوقوع باشد.12 کشور از این 17 کشور، در خاورمیانه و شمال آفریقا (MENA) قرار دارد، و در حال حاضر بیش از دو میلیارد نفر در کشورهایی با وضعیت تنش آبی «بالا» زندگی میکنند. محققان تخمین زدهاند که تا سال 2040 از هر چهار کودک در سراسر جهان یک نفر در مناطقی با تنش آبی بسیار بالا زندگی خواهد کرد. به طور کل، حدود یک چهارم جمعیت جهان در معرض خطر کمبود شدید آب هستند که پی آمد آن درگیری، ناآرامیهای اجتماعی و مهاجرت خواهد بود. در سالهای اخیر خشکسالیهای مکرر در مناطقی از آمریکای مرکزی و ساحل آفریقا باعث مهاجرت بسیاری شده است. معیشت کشاورزان در این مناطق، به دلیل کاهش بارندگی آسیب دیده و آنها به دنبال پناهندگی و شغل در کشورهای دیگر هستند.
به گفته کارشناسان، یکی از کلیدهای مقابله با کمبود آب افزایش سرمایهگذاری بر کنترل مصرف بی رویه آب در بخش کشاورزی است، صنعتی که بیش از دو سوم آب مصرفی مردم را هر ساله جذب میکند. چارلز ایسلند، رئیس ابتکارات جهانی و ملی آب در WRI، بیان نمود: «در صورت امکان برای حل این بحران باید از زیرساخت های سبز به جای زیرساخت های فیزیکی سنتی مانند سدها و مخازن استفاده شود.»
نقش ICT در توانمندسازی مدیریت هوشمند آب
یکی از مهمترین چالشهای توسعه پایدار که کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه با آن روبرو است، اطمینان از دسترسی مطمئن همه مردم به خدمات تأمین آب و بهداشت است. این بدان معنی است که منابع آب باید با دقت مدیریت شوند. بدین منظور دسترسی به موقع به اطلاعات برای تصمیم گیریهای مدیریتی منابع آب در یک شرایط خاص، بسیار مهم است.
فنآوریهایی مانند سنجش از دور ماهواره ای در ترکیب با حسگرهای وب معنایی و سیستمهای اطلاعات جغرافیایی (GIS) میتوانند به طور ابتکاری توسط مقامات نظارتی بر موضوع آب، به منظور دستیابی به اطلاعات راجع به میزان آب مصرفی در زمان واقعی، ردیابی و پیش بینی سطح رودخانهها، منابع آب و شناسایی منابع جدید آب شیرین مورد استفاده قرار گیرد. سنسورها و شبکههای ارتباطی مجهز به وب، فرصتی را برای ذینفعان آب نیز فراهم میکنند تا در زمان واقعی اطلاعاتی درباره متغیرهای فیزیکی و محیطی مانند دما، سطح رطوبت خاک و بارندگی به دست آورند. فن آوری های اندازه گیری هوشمند همچنین میتواند به افراد، مشاغل و شرکتهای آب، اطلاعات را در زمان واقعی ارائه دهند، بنابراین باعث افزایش آگاهی در مورد میزان مصرف ، تعیین محل نشت و کنترل بهتر تقاضای آب میشوند. به طور کل «ICT» یک استراتژی توانمند در فرآیند تولید راهحلهای نوآورانه برای رسیدگی به مشکلات کمبود آب است. «ICT» با تسهیل جمع آوری و تجزیه و تحلیل دادههای محیطی، محققان و متخصصان اقلیم را قادر میسازد مدل های دقیق تری را برای پیش بینیها تولید کنند.
همچنین دانشمندان در حال کار بر روی راه حلهای یکپارچه اینترنت اشیا برای پشتیبانی از بی شمار حسگر در درک بهتر و مدیریت بسیاری از چالشهای اکوسیستمی از جمله تغییرات کیفیت آب به دلیل اثرات طبیعی، مصنوعی یا آب و هوایی هستند. آنها برنامه هایی برای مدیریت بهتر آلودگی از منابعی مانند رواناب کشاورزی یا طوفان آب که میتواند دریاچهها ، رودخانهها و اکوسیستمهای دریایی را تحت تأثیر قرار دهد، دارند. «IBM» و موسسه آب «DCU» به طور انتخابی این فن آوریها را در ایرلند و ایالات متحده آزمایش خواهند کرد. اولین سنسورها قرار است در دریاچه جورج در ایالت نیویورک و همزمان با پروژه جفرسون در دریاچه جورج مستقر شوند.