ایران با تاریخی کهن و فرهنگی سرشار از هنرهای اصیل، همواره الهام‌بخش طراحان مد در سراسر جهان بوده است. با این حال، امروز بخشی از جوانان کشور به‌جای بهره‌گیری از این میراث غنی، به سبک‌های وارداتی و زودگذر گرایش یافته‌اند. در این میان، هنرمندان دغدغه‌مند بسیاری در تلاش‌اند تا با احیای لباس‌ها، زیورآلات و نقش‌ونگارهای ایرانی، هویت بصری اصیل کشور را زنده نگه دارند. یکی از این هنرمندان، بهناز مرجانی، شخصی است که بیش از سه دهه از عمر خود را به هنر و صنایع‌دستی اختصاص داده است.این هنرمند با تأسیس مؤسسه‌ای در گرگان تلاش می‌کند هنرمندان را گرد هم آورد تا آثارشان آسان تر به نمایش گذاشته شود و دغدغه فروش نداشته باشند. مردم علاقه‌مند نیز می‌توانند صنایع‌دستی و لباس‌های ایرانی را با قیمت مناسب و بدون واسطه تهیه کنند. به همین بهانه، گفت‌وگویی با این هنرمند انجام شده است تا درباره اهداف و فعالیت‌هایش بیشتر بدانیم.

خودتان را برای مخاطبان ایسنا معرفی کنید

بهناز مرجانی هستم نزدیک به ۳۵ سال در حوزه مد و لباس فعالیت دارم و تمامی فعالیت‌های مؤسسه من با مجوز اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی انجام می‌شود. هدف من از تأسیس این مؤسسه، برگزاری کارگاه های آموزشی، نمایشگاه‌های مد و لباس، ایجاد موزه، نگارخانه و فعالیت‌های فرهنگی مرتبط بوده است.

ایده تأسیس این مؤسسه از کجا شکل گرفت؟

حدود ۳۵ سال است که در رشته‌های مختلف صنایع‌دستی از جمله سوزن‌دوزی، معرق و خیاطی فعالیت می‌کنم. همیشه دوست داشتم به‌عنوان یک هنرمند، علاوه بر ارائه کارهای خودم، از همکارانم هم حمایت کنم. به نظرم اگر هنرمندان در کنار هم قرار بگیرند و یک تیم تشکیل دهند، هم ارائه آثارشان آسان‌تر می‌شود و هم دغدغه فروش نخواهند داشت.از سوی دیگر، مردم هنردوست ما می‌توانند صنایع‌دستی را با قیمت مناسب و بدون واسطه تهیه کنند. با همین نگاه، ایده تأسیس این مؤسسه شکل گرفت. لازم است ذکر کنم در شهر گرگان تنها دو مؤسسه با این کاربری فعالیت دارند.

آیا در کنار مؤسسه، فعالیت دیگری هم انجام می‌دهید؟

بله. علاوه بر مدیریت مؤسسه، در آموزشگاه فنی و حرفه‌ای و همچنین دانشگاه‌ها به‌عنوان مدرس فعالیت می‌کنم، همچنین یک فروشگاه تولید پوشاک زنانه نیز دارم.

برخی معتقدند فعالیت در صنایع‌دستی هزینه زیاد و درآمد کمی دارد. آیا این نظر را درست می‌دانید؟

خیر. صنایع‌دستی برخلاف بسیاری از هنرهای دیگر هزینه بالایی ندارد. هنرمند می‌تواند با یک نخ و سوزن اثری خلق و آن را حداقل به قیمت قابل توجهی عرضه کند.مشکل اصلی این است که بسیاری از مردم و هنرمندان به‌جای استفاده از پارچه‌های دست‌بافت ایرانی، به سراغ پارچه‌های خارجی می‌روند. در حالی‌که با خرید محصولات دست‌بافت زنان روستاها و شهرهای ایران، هم هزینه کمتری پرداخت می‌شود و هم از تولید داخلی حمایت می‌کنیم.

همان‌طور که رهبر معظم انقلاب نیز تأکید کرده‌اند، مد باید از داخل کشور بجوشد.

از مزیت‌های دیگر صنایع‌دستی، اصالت و تمیزی کارهاست؛ زیرا این تولیدات نتیجه ذهن خلاق هنرمند هستند و مشابه آن در دنیا کمتر پیدا می‌شود.

مهم‌ترین چالش‌های شما در این ۳۵ سال چه بوده است؟

همیشه می‌گویم ما از شن‌زارها رشد کردیم و امروز به این نقطه رسیده‌ایم. من با امکانات بسیار کم شروع کردم و تقریباً تمام کلاس‌های صنایع‌دستی مانند قلاب‌بافی، معرق چوب، سوزن‌دوزی سنتی و مدرن و… را آموختم و امروز تدریس می‌کنم.خوشبختانه اکنون با همکاری اداره میراث فرهنگی، اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی و فنی‌وحرفه‌ای، علاقه‌مندان می‌توانند با پرداخت هزینه اندک، این هنرها را بیاموزند.

سخن پایانی

هنرمندان ما انسان‌هایی شریف، با اصالت و فرهنگی هستند اما بسیاری از آنان دیده نمی‌شوند. دیدن این هنرمندان، به‌خصوص زنان بزرگ و شریف، در داخل شهر کنار مکان های همچون باباطاهر و پارک‌شهر که بساطی کوچک پهن کرده‌اند، بسیار ناراحت‌کننده است.این افراد حاملان فرهنگ و انتقال‌دهندگان هویت ما به نسل‌های آینده‌اند؛ بنابراین نیازمند حمایت بیشتر هستند. لازم است مراکز و بازارچه‌هایی برای عرضه آثار این هنرمندان ایجاد شود تا جایگاه حقیقی‌شان حفظ شود.

پایان پیام