دانشگاه‌ها همواره به‌عنوان مراکز تربیت متخصصان و پل ارتباطی میان مردم و مسئولان، نقش بسزایی در پیشرفت کشور ایفا کرده‌اند. تجربه تاریخی نشان داده است که استقلال، آزادی و نقد سازنده در دانشگاه‌ها، همواره مورد تهاجم قدرت‌های استبدادی قرار گرفته و رویدادهایی همچون ۱۶ آذر ۱۳۳۲، یادآور رشادت دانشجویان و نقش آنان در شکل‌دهی به جنبش‌های اجتماعی و سیاسی ایران است. امروز نیز دانشجویان، با مطالبه‌گری و نقد سازنده، بخشی از فرآیند توسعه کشور را بر عهده دارند و از مسئولان انتظار دارند تا شفافیت، پاسخگویی و عدالت را در سیاست‌گذاری‌ها رعایت کنند.

با وجود ظرفیت‌های عظیم دانشگاه‌ها در تربیت نیروی انسانی متخصص، مشکلاتی همچون کمبود زیرساخت‌های آموزشی و رفاهی، کیفیت نابرابر آموزش، تبعیض ساختاری و محدودیت مشارکت دانشجویان در تصمیم‌گیری‌ها، فاصله زیادی میان دانشگاه ایده‌آل و دانشگاه موجود ایجاد کرده است. این فاصله، نه تنها بر کیفیت آموزش، بلکه بر انگیزه و سلامت روان دانشجویان نیز اثرگذار است.

در این گزارش به مناسبت فرا رسیدن ۱۶ آذر، روز دانشجو به سراغ شماری از دانشجویان دانشگاه‌های استان فارس رفتیم تا نظرات و پیشنهادات و انتقادات آنان را در رابطه با مسائل مختلف بشنویم.

روز دانشجو یادآور اهمیت نقد و مشارکت دانشجویان در ساخت آینده ایران است

علی علیپور، دانشجوی دانشگاه فرهنگیان فارس در گفت‌وگو با ایسنا، با اشاره به روز دانشجو، تاکید کرد: دانشگاه‌ها نقش مهمی در تربیت متخصصان و پیوند میان مردم و مسئولان دارند و روز دانشجو یادآور اهمیت نقد سازنده، شفافیت و مشارکت نسل جوان در توسعه کشور است.

وی با اشاره به نقش دانشگاه گفت: دانشجویان پل ارتباطی میان مردم و مسئولان هستند. دانشگاه به عنوان جایگاه تعلیم و تربیت نقش بسیار مهم در تربیت متخصصان بر عهده دارد. رگه‌های استقلال و وابستگی یک کشور معمولاً در دانشگاه‌ها جستجو می‌شوند. از این رو، این مراکز همواره مورد تهاجم رژیم‌های دیکتاتوری و استبدادی بوده‌اند.

علیپور با اشاره به حادثه ۱۶ آذر ۱۳۳۲ افزود: یکی از این تهاجمات در ۱۶ آذر سال ۱۳۳۲ به دانشگاه تهران رخ داد. در این حادثه، شهدای بزرگ دانشجویی در اعتراض به حضور مستکبرانه نیکسون، معاون رئیس‌جمهور وقت آمریکا در ایران، به خون غلتیدند. ریشه‌های جنبش‌های دانشجویی از آن زمان تعمق یافت و در روزهای منتهی به انقلاب جوانه زد و امروز به یک درخت تناور و بارور تبدیل شده است.

نقد سازنده؛ نشانه سلامت جامعه

این دانشجو معلم، درباره اهمیت نقد دانشجویان گفت: دور کردن دانشجویان از ارزش‌های دینی، آرمان‌خواهی و مطالبه‌گری، هدفی از سوی دشمنان است تا انتقاد را به اهداف صرفاً سیاسی تقلیل دهند. اینکه دانشجو انتقاد می‌کند، نشانه تهدید نیست؛ بلکه نشانه سلامت جامعه است. هر نظام حکمرانی که نقد دلسوزانه را تحمل نکند، ناچار به پرداخت هزینه‌های سنگین‌تر خواهد شد.

وی ادامه داد: دانشگاه اگر نقد می‌کند، برای هشدار نسبت به خطاهاست، نه تخریب. کشور امروز بیش از هر زمان باید به نقد سازنده میدان بدهد. گفت‌وگوی عمومی و شفافیت پیش‌نیاز حکمرانی سالم‌اند؛ و این امر دقیقاً با روح روز دانشجو پیوند دارد.

شفافیت و پاسخگویی؛ بنیان اعتماد عمومی

علیپور با اشاره به نقش مسئولان در پاسخگویی گفت: دانشجو از مسئولان مطالبه پاسخ می‌کند، نه برای جدل، بلکه برای ساختن آینده‌ای که خود در آن زندگی خواهد کرد. مسئولان باید بپذیرند که شفافیت یک شعار سیاسی نیست؛ بلکه بنیان اعتماد عمومی است. وقتی از شفافیت تصمیم‌گیری و پاسخگویی نهادها سخن می‌گوییم، این مطالبه در مرکز مطالبات نسل دانشگاهی قرار دارد.

وی در پایان تأکید کرد: روز دانشجو یادآور این نکته است که آینده ایران بدون مشارکت نسل جوان و رعایت حقوق مردم قابل تصور نیست. جامعه‌ای که دانشگاه را از نقش حقیقی‌اش دور کند، در حقیقت خود را از مهم‌ترین ابزار اصلاح محروم کرده است.

روز دانشجو آینه فاصله میان دانشگاه ایده‌آل و دانشگاه امروز است

زهرا سادات ساداتی، دبیر تشکل اسلامی دانشجویی یاوران چله دوم دانشگاه آزاد اسلامی شیراز هم در گفت‌وگو با ایسنا، با اشاره به روز دانشجو، مهم‌ترین چالش‌های دانشگاه آزاد را نقد کرد و بر ضرورت بازگشت این دانشگاه به هویت علمی، ارتقای کیفیت آموزشی، افزایش مشارکت دانشجویان و رفع تبعیض ساختاری تأکید کرد.

وی، روز دانشجو را فرصتی برای بازاندیشی دانست و گفت: این روز، موقعیتی است برای نگاه دوباره به جایگاه دانشگاه در جامعه و ارزیابی فاصله‌ای که میان دانشگاه ایده‌آل و دانشگاه موجود شکل گرفته است. امروز بسیاری از دانشجویان دانشگاه آزاد، تجربه‌ای متفاوت از آنچه باید معیار یک نهاد علمی باشد، لمس می‌کنند؛ فاصله‌ای کمی و کیفی که هر روز بیشتر احساس می‌شود.

ساداتی، مهم‌ترین دغدغه دانشجویان را بازگشت دانشگاه آزاد به هویت علمی خود عنوان کرد و افزود: در سال‌های اخیر وجه اقتصادی دانشگاه پررنگ شده و گویی کیفیت آموزش به حاشیه رانده شده است. افزایش شهریه‌ها تقریباً هم‌سطح تورم بوده، اما هزینه‌ها به بهبود محسوس کیفیت آموزش منجر نشده‌اند. بسیاری از واحدها با کمبود امکانات، نبود کتابخانه، حذف برخی دروس و کاهش نیروهای آموزشی مواجه‌اند؛ در حالی که دانشجو انتظار دارد هزینه‌ای که می‌پردازد، به ارتقای واقعی کیفیت منجر شود.

کیفیت آموزشی؛ مسئله‌ای که نمی‌توان نادیده گرفت

وی درباره کیفیت آموزش گفت: ساختار جذب استاد تغییر کرده و از سال ۱۴۰۱ برخی زیرساخت‌های پژوهشی به‌روزرسانی شده است، اما نبود یک استاندارد واحد و سراسری باعث شده کیفیت آموزشی میان واحدها نابرابر باشد. چالش اصلی، تنها به استاد یا محتوا محدود نمی‌شود؛ بلکه در ساختار کلی آموزش است: حجم بالای واحدهای نظری، نبود ارتباط آموزش با نیازهای جامعه و کمبود برنامه‌های مهارت‌محور.

ساداتی با انتقاد از تفاوت‌ها میان دانشجویان دانشگاه آزاد و دانشگاه‌های دولتی گفت: از خدمات رفاهی و بن کتاب تا کمک‌هزینه‌ها، پوشش درمانی و حتی دسترسی به جاده صدرا، دانشجوی آزاد عملاً از خدمات کمتری برخوردار است. سؤال ساده و مهم این است آیا در نظام آموزشی ایران شهروندی درجه‌۱ و درجه‌۲ وجود دارد؟

دبیر تشکل اسلامی دانشجویی یاوران چله دوم دانشگاه آزاد اسلامی شیراز، درباره نقش دانشجویان در فرایندهای تصمیم‌گیری گفت: دانشجویان تقریباً در هیچ یک از فرایندهای تصمیم‌گیری نقشی ندارند. نه سازوکار مؤثر مشارکت دانشجویی وجود دارد، نه نظرخواهی واقعی. تشکل‌ها از آزادی نسبی برخوردارند، اما خطوط نانوشته متعددی فعالیت را محدود می‌کند. آزادی آکادمیک هنوز نهادینه نشده و بدون آن دانشگاه نمی‌تواند به میدان پرسشگری و گفت‌وگو تبدیل شود.

وی افزود: اندیشه از تضاد آراء شکل می‌گیرد و تشکل‌های دانشجویی باید بازتاب‌دهنده تنوع فکری دانشگاه باشند، اما در عمل بخش منتقد تقریباً تعطیل شده و عرصه فعالیت از حالت رقابت سالم به فعالیت یک‌سویه تبدیل شده است.

ساداتی، کاهش خدمات رفاهی را در سال‌های اخیر محسوس دانست و گفت: از خوابگاه و غذا تا خدمات درمانی و فرهنگی، این خدمات در بسیاری از واحدها محدود شده یا عملاً وجود ندارند. این مسئله فاصله میان دانشگاه آزاد و دانشگاه‌های دولتی را بیشتر می‌کند. عجیب‌تر اینکه دانشجویی که تمام هزینه تحصیل خود را می‌پردازد، حتی در موضوعاتی مانند قفل مدارک به دلیل خدمت وظیفه با سیاست‌های سخت‌گیرانه مواجه می‌شود.

دبیر تشکل اسلامی دانشجویی یاوران چله دوم دانشگاه آزاد اسلامی شیراز، درباره انگیزه اساتید گفت: بخش بزرگی از اساتید دانشگاه آزاد، فارغ‌التحصیلان همان دانشگاه‌اند؛ کسانی که به سیستم تعلق خاطر دارند اما از نبود حمایت، امکانات و ثبات ساختاری رنج می‌برند. کاهش انگیزه اساتید صرفاً مشکل فردی نیست؛ علامت یک ساختار تحت فشار است که به تدریج کیفیت آموزشی را فرسوده می‌کند.

ساداتی با اشاره به جمعیت دانشجویان دانشگاه آزاد گفت: دانشگاه با جمعیتی چند ده هزار نفری در هر شهر، بخش مهمی از جامعه علمی کشور است. اما مطالبات دانشجویان و حتی مسئولان دانشگاه به‌خوبی شنیده نمی‌شود. دانشگاهی با چنین جمعیتی باید امکان مطالبه‌گری، ارتباط با مسئولان و مشارکت فعال در سیاست‌گذاری آموزشی داشته باشد.

روز دانشجو؛ آینه فاصله‌ها و امیدها

وی روز دانشجو را یادآور فاصله میان آرمان‌ها و واقعیت امروز دانست و گفت: این روز قرار بود میدان گفت‌وگو، نقد و آزادی باشد، نه نهادی صرفاً اقتصادی. تا زمانی که کیفیت آموزشی قربانی درآمدزایی شود، مشارکت دانشجو نادیده گرفته شود و تبعیض ساختاری ادامه یابد، فاصله میان دانشگاه ایده‌آل و دانشگاه امروز باقی می‌ماند.

ساداتی در پایان تأکید کرد: دانشگاه آزاد ظرفیت‌های بزرگ دارد، اما این ظرفیت‌ها تنها زمانی شکوفا می‌شود که دانشگاه دوباره به جایگاه اصلی خود بازگردد: دانشگاهی برای آموزش، پژوهش، آزادی بیان و عدالت.

عدالت آموزشی و بهبود امکانات خوابگاهی، مهم‌ترین مطالبات روز دانشجو

محمدهادی غفوری اصل، دانشجوی دانشگاه فرهنگیان پردیس شهید رجایی نیز در گفت‌وگو با ایسنا، مهم‌ترین مطالبات دانشجویان فرهنگیان در روز دانشجو را تشریح کرد و بر ضرورت بهبود امکانات رفاهی خوابگاه‌ها، تقویت مهارت‌های عملی در برنامه‌های آموزشی و اجرای کامل حقوق قانونی دانشجو معلمان تأکید کرد.

وی با اشاره به جایگاه دانشگاه فرهنگیان در تضمین شغلی و حقوق دانشجویان گفت: دانشگاه فرهنگیان از نظر ساختار حمایتی جایگاه ممتازی دارد و این یک فرصت طلایی برای جذب نیروهای مستعد است. اما مسئله مهمی که مسئولان از آن غافل شده‌اند، سطح امکانات رفاهی خوابگاه‌هاست. مشکلاتی مانند تراکم بالا، امکانات فرسوده، تغذیه نامناسب و کمبود فضاهای مطالعاتی و ورزشی نه‌تنها بر رفاه، بلکه بر سلامت روان و پیشرفت علمی معلمان فردا نیز تأثیر می‌گذارد.

غفوری اصل با بیان اینکه دانشگاه فرهنگیان استان فارس فضاهای اسکانی با تراکم ۲۱ نفر را تجربه می‌کند، افزود: مهم‌ترین مطالبه امروز ما از مسئولان استان فارس، تسریع در روند ساخت دانشگاه فرهنگیان جامع است.

محتوای آموزشی و چالش‌های تربیت معلم

وی درباره محتوای آموزشی دانشگاه فرهنگیان گفت: ساختار برنامه درسی پایه‌های نظری لازم را دارد، اما در عمل با چالش‌های بزرگی روبروست. شکاف بین آنچه تدریس می‌شود و آنچه در کلاس‌های واقعی کشور اتفاق می‌افتد، اصلی‌ترین نقد است. تربیت معلم باید بیشتر بر مهارت‌های عملی، مدیریت کلاس، کار با فناوری و مواجهه با مسائل پیچیده مدرسه متمرکز شود.

این دانشجو معلم با تأکید بر اینکه کارورزی باید قلب برنامه درسی باشد، نه ضمیمه‌ای حاشیه‌ای، افزود: معلم آینده باید بیشتر در میدان تمرین کند تا در کتاب.

وی درباره فرآیند مهارت‌آموزی و کارورزی در مدارس گفت: مشکل اصلی شکاف بین آموزش‌های دانشگاهی و پیچیدگی‌های بی‌پایان کلاس‌درس واقعی است. کارورزی نیازمند نظارت مستمر اساتید مجرب و همکاری ساختاریافته با مدارس الگوست تا هویت معلمی برای دانشجومعلمان تداعی شود.

نگرانی‌های شغلی و مسیر پیشرفت حرفه‌ای

غفوری اصل، درباره آینده شغلی پس از فارغ‌التحصیلی بیان کرد: نگرانی اصلی، ادامه تحصیل در مقاطع بالاتر و عدم تعادل حقوق دریافتی با هزینه‌های زندگی است. دانشجومعلمان در مرحله اول خواهان پشتیبانی واقعی در سال‌های اولیه تدریس و طراحی مسیر پیشرفت حرفه‌ای هستند. آینده ما باید آینده‌ای باشد که در آن نه تنها معلمیم، بلکه معلمی موفق باشیم.

وی بر لزوم تقویت پیوند بین دانشگاه و آموزش و پرورش برای رفع موانع ادامه تحصیل و مشکلات اداری تأکید کرد و درباره جایگاه معلم در جامعه گفت: در گفتمان رسمی، معلم محترم، الگوی جامعه و کلید توسعه است، اما در عمل با چالش‌های معیشتی، حجم کار سنگین و گاه چندشغله بودن روبروست که این منزلت را تحت تأثیر قرار می‌دهد. بین قدردانی نمادین و پشتیبانی واقعی شکافی بزرگ وجود دارد.

این دانشجو معلم تصریح کرد: آینده به همسویی کامل حرف و عمل بستگی دارد و اجرای سیاست‌هایی مانند رتبه‌بندی و رفاهیات باید واقعی و ملموس باشد.

غفوری اصل درباره نقش دانشجویان فرهنگیان در سیاست‌گذاری آموزش و پرورش گفت: مشارکت ما بیشتر نمادین است تا تأثیرگذار. هیچ روند ساختاریافته، دائم و دارای قدرت تصمیم‌گیری برای درگیری دانشجومعلمان در بازنگری برنامه درسی، بهبود کیفیت کارورزی یا سیاست‌های جذب و معیشت تعریف نشده است. به بیان دیگر ما سیاست‌پذیریم نه سیاست‌ساز.

کمبودهای دانشگاه فرهنگیان

وی درباره کمبودهای دانشگاه فرهنگیان بیان کرد: عدم وجود هیات علمی کافی با توجه به تعداد دانشجو محسوس است. یکی از مراکز استان فارس با ۵۰۰ دانشجو تنها دو عضو هیئت علمی دارد، در حالی که طبق قانون برنامه ششم، نسبت دانشجو به عضو هیئت علمی تمام وقت باید ۲۰ به ۱ باشد. در زمینه امکانات رفاهی نیز مشکلات متعددی وجود دارد.

غفوری اصل، عدالت آموزشی را بزرگ‌ترین چالش نظام آموزشی دانست و گفت: مسیر موفقیت تحصیلی عمدتاً با پول، موقعیت جغرافیایی و سطح ثروت خانواده هموار می‌شود، نه با استعداد و هوش دانش‌آموز. این یعنی نظام آموزش به جای آنکه موتور تحرک اجتماعی و پیشرفت عادلانه باشد، در حال تثبیت شکاف طبقاتی است.

مطالبه از وزیر آموزش و پرورش

وی در پایان با اشاره به روز دانشجو گفت: مهم‌ترین مطالبه ما از وزیر محترم آموزش و پرورش، اجرای فوری و کامل رأی دیوان عدالت اداری در مورد کسرهای غیرقانونی از حقوق دانشجومعلمان است. هیئت عمومی دیوان در رأی شماره ۱۹۱۹۲۶ خود، کسر ثابت ۴۵ درصدی را ابطال کرده، اما نه تنها این حکم به طور کامل اجرا نشده، بلکه مصوبه جدیدی، این کسورات را در تابستان نیز به ۴۵ درصد افزایش داده است.

افزایش بدون مدیریت ظرفیت‌ها، انگیزه و امید دانشجویان پزشکی را کاهش داده است

محمدجواد اتابکی، دبیر کل شورای صنفی دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی فسا و عضو مجمع دبیران شوراهای صنفی دانشجویان وزارت بهداشت نیز در گفت‌وگو با ایسنا، به چالش‌های دانشجویان رشته‌های علوم پزشکی از جمله افزایش بدون برنامه ظرفیت‌ها، شرایط دشوار کشیک‌ها و مشکلات مالی و زیرساختی اشاره کرد و بر ضرورت حضور دانشجویان در تصمیم‌گیری‌های کلان آموزش عالی تأکید کرد.

وی با انتقاد از تصمیم‌های اخیر درباره ظرفیت رشته‌های علوم پزشکی گفت: متأسفانه اخیراً در همه محافل درباره علوم پزشکی و دانشجویان صحبت می‌شود و اکثر صحبت‌ها خارج از بدنه سلامت کشور و بدون دیدگاه کارشناسی است. مسئله افزایش بدون مدیریت و نمایشی ظرفیت‌های رشته‌های علوم پزشکی مهم‌ترین زنگ خطر برای سلامت جامعه است.

اتابکی افزود: طبق آخرین آمار، میانگین فعلی پزشک به ازای هر ده هزار نفر برآورد شده و حتی اگر از این لحظه دانشجوی پزشکی پذیرش نکنیم، بیش از استانداردها پزشک خواهیم داشت. افزایش ظرفیت بدون تأمین زیرساخت، باعث فرار مغزها و کاهش انگیزه و امید پزشکان شده است. انتظار داریم دانشجویان بتوانند در شورای عالی انقلاب فرهنگی و مجلس حضور داشته باشند و معضلات را صریح بیان کنند.

دبیر کل شورای صنفی دانشجویان علوم پزشکی با اشاره به سختی‌های رشته پزشکی گفت: رشته‌های علوم پزشکی سختی‌های بسیاری دارند؛ به قول معروف، هر که در این بزم مقرب‌تر است، جام بلا بیشترش می‌دهند. اما تورم و آینده نامعلوم اقتصادی بیشترین استرس و فشار را به دانشجویان تحمیل می‌کند و باعث می‌شود ناامیدانه و صرفاً از سر اجبار به تحصیل و کشیک دادن بپردازند.

وی ادامه داد: افزایش بدون فکر ظرفیت بدون تأمین حداقل زیرساخت باعث شده است در یک اتاق بیمار حداقل ۳۰ دانشجو از رده‌های مختلف حاضر شوند و تعدادی خارج از اتاق باشند و هیچ آموزشی دریافت نکنند، زیرا به اندازه دانشجویان، بیمار و تخت موجود نیست.

اتابکی، درباره تأثیر تحریم‌ها و وضعیت اساتید گفت: تحریم‌ها باعث شده است تجهیزات به‌روز در اختیار دانشگاه‌ها قرار نگیرد و حقوق بسیار پایین اعضای هیئت علمی، خروج آن‌ها از دانشگاه و کاهش کیفیت آموزش را به دنبال داشته است. عملاً دانشجو مجبور است خودش یاد بگیرد.

وی افزود: کشیک جز جدایی‌ناپذیر رشته پزشکی است، اما در گذشته این کشیک‌ها منجر به آینده‌ای درخشان می‌شد. اکنون حس دانشجویان این است که عملاً نیروی رایگان بیمارستان هستند و بعد رها می‌شوند، به ویژه دستیاران تخصصی.

ابهامات آینده و مشکلات سیاست‌گذاری

دبیر کل شورای صنفی دانشجویان علوم پزشکی، درباره آینده تحصیلی و شغلی دانشجویان گفت: وضعیت بسیار نامعلوم و پرابهام است؛ مسائلی همچون گروگانگیری مدارک تحصیلی، افزایش بی‌ضابطه و پوپولیستی ظرفیت‌ها و تورم سرسام‌آور آینده را بسیار پیچیده کرده است.

وی ادامه داد: مهم‌ترین معضل در کنار افزایش ظرفیت، سهمیه‌های ناعادلانه است که موجب می‌شود دانشجویان به فکر مهاجرت و کارهایی جز طبابت باشند، که متأسفانه این موارد در اختیار وزیر نیست و او نیز مجری قوانین بدون پشتوانه است.

اتابکی به عدم تناسب کمک‌هزینه‌های دانشجویان با سختی رشته اشاره کرد و گفت: دوره‌های اینترنی و رزیدنتی شغل محسوب نمی‌شوند و حقوق حداقل اداره کار دریافت نمی‌کنیم. وجود سهمیه ناعادلانه، درآمد کم و مالیات بسیار زیاد، بسیاری از دانشجویان را از ادامه تخصص منصرف می‌کند، به ویژه در رشته‌های مادر مانند جراحی، طب اورژانس، بیهوشی، اطفال، داخلی و عفونی.

ضعف در آموزش گفتمان و مطالبه‌گری

وی درباره فضای دانشگاه‌ها برای مطالبه‌گری دانشجویان گفت: فضای آگاهی‌بخشی خوبی برقرار شده و دانشجویان آگاه‌تر شده‌اند، اما هنر گفتمان، مناظره و مذاکره آموزش داده نمی‌شود. این فضا منجر به تخلیه خشم دانشجویان می‌شود، نه مطالبه‌گری واقعی؛ تعداد اندکی نیز دادزن شده‌اند نه مطالبه‌گر اصولی.

اتابکی، فلسفه روز دانشجو را ارتباط بی‌واسطه مسئولان کشوری با دانشجویان دانست و گفت: فرمانداران، استانداران و نمایندگان مجلس باید خود را مکلف به حضور در دانشگاه بدانند، اما روز دانشجو محدود به دو عکس یادگاری و یادداشت دغدغه‌ها شده است. دانشجویان مدیران آینده هستند، اما مسئولان دانشجویان مطالبه‌گر و پیگیر را رقیب آینده خود می‌بینند.

به گزارش ایسنا، گفت‌وگوهای دانشجویان فرهنگیان، علوم پزشکی و دانشگاه آزاد نشان می‌دهد که روز دانشجو فرصتی برای بازاندیشی، نقد سازنده و پیگیری مطالبات واقعی نسل جوان است. دانشجویان نه تنها یادآور نقش تاریخی خود در تحولات کشور هستند، بلکه امروز نیز پل ارتباطی میان مردم و مسئولان و موتور حرکت اصلاحات آموزشی و اجتماعی به شمار می‌آیند. از ارتقای کیفیت آموزش و امکانات رفاهی تا تضمین عدالت و شفافیت در تصمیم‌گیری‌ها، مطالبات آنان نشان می‌دهد که آینده کشور، بدون توجه به مشارکت و صدای دانشجویان، قابل تصور نیست و دانشگاه‌ها باید به جایگاه حقیقی خود در تربیت نیروی انسانی متخصص، عدالت آموزشی و مشارکت آگاهانه نسل جوان بازگردند.

انتهای پیام