ساره گلی در گفت‌وگو با ایسنا به مناسبت بیست‌وششمین سال تأسیس ایسنا اظهار کرد: فلسفه اولیه تأسیس دانشگاه‌ها در دل شهرها، اثرگذاری دانشگاه بر جامعه شهری بوده است، نه تأثیرپذیری از آن. دانشگاه همواره به‌عنوان یک کرسی مستقل و تصمیم‌ساز در شهرها شناخته می‌شده و هدف آن، سیاست‌گذاری و جهت‌دهی به جریان فکری و فرهنگی جامعه بوده است.

وی با اشاره به کمرنگ‌شدن این نقش در گذر زمان، افزود: به نظر من، تریبونی مانند ایسنا در دل دانشگاه می‌تواند این خلأ را جبران کند. ایسنا به‌عنوان یک رسانه مطبوعاتی دانشگاهی می‌تواند همان حلقه ارتباطی باشد که باعث می‌شود دانشجو احساس کند آموخته‌هایش در زندگی واقعی و در بستر شهر اثرگذار است.

رئیس بنیاد نخبگان استان اصفهان با بیان اینکه حتی در شهرهای کوچک، ایجاد مراکز دانشگاهی مانند دانشگاه پیام‌نور و آزاد با هدف اثرگذاری بر فرهنگ و مدیریت شهری بوده است، ادامه داد: اگر به تاریخ انقلاب نگاه کنیم، می‌بینیم بسیاری از جریان‌های فکری و اجتماعی از دانشگاه آغاز شده‌اند. دانشگاه‌ها نیروی جوان، اندیشه‌ورز و پویایی دارند که می‌تواند بر زیست‌بوم خود اثرگذار باشد. امروز اگر احساس می‌کنیم دانشجوی ما کم‌حرف‌تر و بی‌انگیزه‌تر شده، بخشی از آن به ضعف در تریبون‌های اثرگذار بازمی‌گردد و رسانه‌هایی چون ایسنا می‌توانند این ضعف را برطرف کنند.

گلی تأکید کرد: حضور نمایندگان ایسنا در جلسات شهری و استانی، نه‌تنها لازم بلکه نماد کرسی دانشگاه در فرایندهای تصمیم‌گیری است. دانشگاه باید در شوراهای اداری و محافل مدیریتی صدای خود را داشته باشد. این صدا تنها صدای دانشجو نیست، بلکه هیئت علمی‌ها نیز نیاز دارند جایی برای اثرگذاری اجتماعی سخن خود بیابند.

وی ادامه داد: ما در بنیاد نخبگان احساس می‌کردیم تریبونی برای بیان دیدگاه‌هایمان نداریم و از ایسنا خواستیم تریبون ما باشد. مطبوعات امروز قدرتی بی‌بدیل دارند؛ زیرا در عصر تلفن‌های همراه، جامعه به‌صورت ۲۴ ساعته در معرض خبر است. اگر نسل‌های گذشته در ساعات خاصی پای تلویزیون می‌نشستند، امروز ما در تمام لحظات روز در فضای رسانه‌ای زندگی می‌کنیم. این حکمرانی رسانه می‌تواند جهت‌دهنده و اثرگذار باشد، به‌ویژه زمانی که از دل دانشگاه برخاسته باشد.

رئیس بنیاد نخبگان استان اصفهان در پایان خاطرنشان کرد: رسانه دانشگاهی باید جریان اندیشه را در دانشگاه زنده نگه دارد، میان دانشگاه و شهر پیوند برقرار کند و این حس اثرگذاری را به دانشجویان بازگرداند. ما به چنین جریان‌های آگاهی‌بخش در فضای دانشگاهی نیاز داریم.

انتهای پیام