زندگی دانشجویی در خوابگاه‌های دانشگاه اصفهان، فصلی از تجربه‌ جوانی است که در آن رشد علمی و اجتماعی در هم تنیده می‌شوند. خوابگاه تنها محلی برای استراحت و اقامت نیست، بلکه به‌نوعی «خانه‌ دوم» دانشجویان محسوب می‌شود؛ جایی که هویت‌های تازه شکل می‌گیرد، روابط دوستی عمیق می‌شود و مسیر استقلال و خودشناسی آغاز می‌گردد. در فضای خوابگاه، دانشجو در کنار دیگران زندگی می‌کند، قواعد جمعی را می‌آموزد و در فرایند این زیست اشتراکی، تجربه‌هایی به‌دست می‌آورد که گاه فراتر از آن چیزی است که در کلاس درس آموخته می‌شود.

روزها با رفت‌وآمد بین کلاس‌ها، آزمایشگاه‌ها و ایستگاه‌های اتوبوس می‌گذرد و شب‌ها در اتاق‌های کوچک چندنفره، گفت‌وگوهایی شکل می‌گیرد که از دغدغه‌های روزمره تا آرزوهای آینده را دربرمی‌گیرد. هر اتاق داستانی دارد؛ داستانی از هم‌زیستی، مسئولیت‌پذیری، تقسیم کار و گاهی هم چالش‌های ناگزیر زندگی جمعی. همین چالش‌ها هستند که شخصیت دانشجویان را می‌سازند و آن‌ها را برای پذیرش نقش‌های بزرگ‌تر در جامعه آماده می‌کنند. دانشگاه اصفهان با جمعیت متنوعی از دانشجویان از سراسر کشور، محیطی چندفرهنگی و پویا به وجود آورده است. این تنوع فرهنگی، فرصت یادگیری از یکدیگر و گسترش افق‌های فکری را فراهم می‌کند. بااین‌حال، هم‌زیستی در چنین فضایی گاه به سازگاری، درک متقابل و انعطاف بیشتری نیاز دارد.

در کنار جنبه‌های انسانی و اجتماعی، مسائل اقتصادی و رفاهی نیز در تجربه‌ خوابگاهی دانشجویان نقش پررنگی دارند. هزینه‌های زندگی، کیفیت خدمات رفاهی، نظم و امنیت محیط و حتی نوع تغذیه در خوابگاه، بر میزان آرامش و تمرکز دانشجویان اثر می‌گذارد. خوابگاه در نهایت آینه‌ای از جامعه است؛ محیطی کوچک، اما واقعی که در آن مهارت‌های ارتباطی، توان تصمیم‌گیری و مدیریت شرایط سخت آزموده می‌شوند. زندگی در خوابگاه دانشگاه اصفهان اگرچه گاه با دشواری‌هایی همراه است، اما فرصت‌های بی‌بدیلی برای رشد فردی و اجتماعی فراهم می‌آورد. شاید بتوان گفت تجربه‌ خوابگاهی، در کنار علم‌آموزی، یکی از مهم‌ترین بخش‌های شکل‌گیری هویت دانشگاهی هر دانشجوست.

فاطمه اکبری، دانشجوی رشته‌ مهندسی برق دانشگاه صنعتی اصفهان درمورد روزهای معمولی خود در خوابگاه به ایسنا می‌گوید: روزهایم با تقریبا بین دو تا سه کلاس درسی، هم‌صحبتی با بچه‌های دانشکده و داشتن تکلیف یا کوییز می‌گذرد.

وی درمورد بزرگ‌ترین چالش سبک زندگی دانشجویی می‌افزاید: من به‌عنوان یک دانشجو خوابگاهی بزرگ‌ترین چالش‌هایی که دارم این است که مدیریت زمان داشته باشم تا علاوه بر رسیدگی به دروس، زندگی خوابگاهی را از لحاظ خرج و خوراک، نظم اتاق، وسایل و چیزهای دیگر کنترل کنم.

دانشجوی رشته مهندسی برق دانشگاه صنعتی اصفهان ادامه می‌دهد: ‌برای من درس و کارشخصی اولویت است و تفریح در اولویت بعدی قرار می‌گیرد، اما به این معنی نیست که نادیده گرفته شود، زیرا برای ‌درس خواندن به انگیزه‌های زیادی نیاز داریم.

اکبری می‌افزاید: هزینه روزمره و شهریه خوابگاه به طور معمول با پولی که از خانواده گرفته می‌شود، می‌گذرد، اما با بالا رفتن ترم، تعدادی از بچه‌ها نیز مشغول کار کردن در کنار تحصیل می‌شوند.

وی در ادامه تصریح می‌کند: زندگی دانشجویی برای من به مستقل بودنم خیلی کمک کرد و زندگی در شهر متفاوت با افراد جدید در این باره بی‌تأثیر نبوده است. تقریبا مهارت‌های مهم زندگی را به دلیل دوری از خانواده و زندگی در شهر دیگر آموختم.

دانشجوی رشته برق دانشگاه صنعتی اصفهان تأکید می‌کند: من با علاقه کامل رشته مهندسی را انتخاب کردم، همچنین انتخاب رشته ریاضی در دبیرستان نیز با علاقه بود و به نظر من طرز تفکر و رفتار کسی که وارد رشته مهندسی می‌شود با قبل بسیار متفاوت است و یاد می‌گیرد یک مسئله را بهتر حل کند. مهندسی علاوه بر اینکه از نظر بازار کار برای دانشجویان این رشته‌ها مهم است، تفکر متفاوتی از زندگی ایجاد می‌کند.

امیر رضایی، دانشجوی رشته شیمی دانشگاه اصفهان در مورد گذران روزهای خود در خوابگاه به ایسنا می‌گوید: صبح‌ها با اتوبوس یا پیاده از خیابان هزارجریب به سمت دانشگاه اصفهان می‌روم. بین کلاس‌ها یا به کتابخانه مرکزی می‌روم یا در محوطه کنار همکلاسی‌ها منتظر شروع کلاس بعد می‌مانیم. اگر خسته نبودیم به چهارباغ می رویم وگرنه که مستقیم به خوابگاه رفته و استراحت می کنیم‌.

وی در رابطه با بزرگ‌ترین چالش روزهای کارشناسی‌اش می‌افزاید: با توجه به اینکه اصفهان شهری گران و مدیریت هزینه‌ها بسیار دشوار است، از بعد هزینه و فکر به آینده دغدغه زیادی دارم.

دانشجوی رشته شیمی دانشگاه اصفهان ادامه می‌دهد: تعادلی بین تفریح و درس وجود ندارد. درطول ترم بیشتر سرگرم گردش و دو هفته نزدیک به پایان ترم به طور کامل در خوابگاه می‌مانم و درس می‌خوانم.

​رضایی درمورد مدیریت هزینه‌ها و مهارت‌های زندگی می‌افزاید: بیشتر با پول توجیبی خانواده روزهایم را می‌گذرانم. خیلی از دوستانم کار پاره‌وقت همچون اسنپ یا کار در کافه‌های اطراف دانشگاه دارند، اما با غذای سلف و تخفیف دانشجویی سعی می‌کنیم مدیریت هزینه داشته باشیم. زندگی خوابگاهی آدم را «پوست‌کلفت» می‌کند، یاد گرفتم چطور با افراد مختلف سازش داشته باشم و با پول کم ماه را به آخر برسانم.

​وی در مورد ​چالش‌های آزمایشگاهی تصریح می‌کند: آزمایش‌های رشته شیمی بسیار وقت‌گیر است بعضی اوقات به خاطر یک واکنش شیمی باید تا شب در دانشکده بمانیم. درکل برنامه زندگی‌مان با تایم آزمایشگاه تنظیم می‌شود نه کلاس‌های تئوری. ​برای هزینه‌های پژوهشی نیز گرنت دانشگاه کم است و برای آزمایش‌های مربوط به پایان‌نامه اکثر اوقات مجبور می‌شویم مواد مورد نیاز را از هزینه شخصی تهیه کنیم یا خارج از محیط دانشگاه‌ها تست‌های خود را انجام دهیم که هزینه‌ بالایی دارد. حفظ انگیزه با این شرایط خیلی سخت است، زیرا بازار کار برای این رشته کم است، بنابراین انگیزه اصلی‌ ما جمع‌آوری رزومه برای ارسال درخواست به دانشگاه‌های کشورهای دیگر است.

ابوالفضل رجبی‌مقدم، دانشجوی رشته پزشکی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان درمورد روزهای معمولی خود در خوابگاه به ایسنا می‌گوید: محیط خوابگاه یک محیط رفاقتی و دوستانه است که به طور معمول با دوستان انتخاب واحد مشترک داریم و در پی آن کلاس‌هایمان نیز مشترک است، اما محیط خوابگاه معمولا فضای صمیمی به جای درسی برای ما دارد.

وی درمورد بزرگ‌ترین چالش سبک زندگی دانشجویی می‌افزاید: اولین چالش برای من، ارتباط‌گیری اجتماعی و عادت کردن به زندگی خوابگاهی است که همه چیز فراهم نیست، اتاق جدا برای تایم استراحت نداریم و دوم اینکه مسئولیت‌پذیری باید برای نظافت و زندگی روتین بسیار زیاد باشد.

دانشجوی رشته پزشکی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان ادامه‌ می‌دهد: برنامه‌ریزی زندگی‌ام را در روزهای معمولی خوابگاه به سه قسمت تقسیم کرده‌ام؛ بخشی از آن استراحت، بخشی تفریح و بخشی درس، اما در ایام امتحانات وقتی تلاش همکلاسی‌هایم را می‌بینم ناخودآگاه ترغیب شده و تمام روز را صرف درس خواندن می‌کنم.

رجبی‌مقدم در مورد هزینه‌ها و مهارت‌های زندگی می‌افزاید: شهریه که برای دانشجویان روزانه وجود ندارد، اما هزینه‌های عادی را با توجه شرایط مالی تا جایی که بتوانیم صرفه‌جویی و بخشی از پولی که داریم را پس انداز می‌کنیم، اما باز هم با توجه به پولی که هر شخص از خانواده خود دریافت می‌کند، برنامه‌ای جدا برای امرار معاش ماهانه خود دارد. درخوابگاه مهارت اجتماعی شدن بسیار بالا می‌رود، تعامل و کنار آمدن با شرایط جدید و ارتباط گرفتن با افراد دیگر از جمله طرز فکر و مذهب مختلف بسیار برای آینده می‌تواند مفید باشد.

وی تصریح می‌کند: سبک زندگی و تغذیه‌ام در برهه‌ای از زمان تحت تأثیر فشارهای درسی و کاری قرار می‌گیرد و به طور معمول در ایام امتحانات این فشارها افزایش پیدا می‌کند، اما در حالت عادی شرایط تا حدودی نرمال است.

دانشجوی رشته پزشکی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان ادامه می‌دهد: هزینه‌های کتاب را مدیریت می‌کنیم، تا جایی که بشود به جای خرید کتاب از فایل پی‌دی‌اف استفاده می‌کنیم و از سلف خوابگاه غذا می‌خریم مگر اینکه غذایی را دوست نداشته باشیم که از بیرون تهیه می‌کنیم. هزینه‌ها معمولا صرف امور رفاهی می‌شود.

رجبی‌مقدم می‌گوید: اگر بخواهم دغدغه اصلی بچه‌های خوابگاهی را درچند جمله خلاصه کنم؛ مهیا شدن شرایط یک زندگی سالم در خوابگاه؛ یعنی حفظ شدن از مخاطراتی که درخوابگاه از لحاظ اعتیاد و... می‌تواند وجود داشته باشد و مورد بعد موضوع رفاهی از جمله بهبود غذای سلف، نظافت و امنیت خوابگاه برای ما بسیار مهم است.

به گزارش ایسنا، زندگی خوابگاهی در دانشگاه‌های اصفهان، عرصه‌ای است که در آن چالش‌های آکادمیک با واقعیت‌های روزمره در هم می‌آمیزند. دغدغه‌های اصلی دانشجویان حول محور مدیریت زمان و تعادل بین درس و زندگی، به‌ویژه در رشته‌های پرفشار مانند پزشکی و مهندسی و مدیریت مالی در شهر گران‌قیمت متمرکز است. دانشجویان علوم پایه نیز با فشار هزینه‌های پژوهشی دست‌وپنجه نرم می‌کنند. با وجود این چالش‌ها، دوران خوابگاهی به طور مشترک به‌عنوان عاملی برای تقویت مهارت‌های حیاتی استقلال، سازگاری اجتماعی و حل مسئله شناخته می‌شود. در نهایت تمرکز بر بهبود رفاهی(کیفیت سلف و نظافت) و حمایت‌های مالی هدفمند، می‌تواند کیفیت این تجربه مهم دوران جوانی را ارتقا بخشد.

انتهای پیام